Ένας πομπός που στέλνει αόρατα κύματα που κάνουν τις μανάδες μας να πονούν και ν’ αρρωσταίνουν. Να, τι θα ‘θελα να φταίει για τα μύρια προβλήματα υγείας που σκάνε τελευταία στις γυναίκες που γέννησαν εμένα και τους φίλους μου.
Θα θελα να ήταν αυτή η αιτία μιας κι έτσι θα μπορούσαμε να βρούμε τη συσκευή, την πηγή του κακού, και να τη διαλύσουμε σε χίλια κομμάτια. Θα 'ταν στο χέρι μας.
Αντί αυτού όμως τρέχουμε, δυνατοί μα πτοημένοι μαντράχαλοι να ανταποδώσουμε – σιγά και μη μπορούμε – όσα νιώθουμε κι όσα θυμόμαστε ακόμα από εκείνα που κάποτε μας δώσαν.
..μερικές φορές το σώμα μας είναι κινητή ωρολογιακή βόμβα...
ΑπάντησηΔιαγραφήεύχομαι να ΄ναι κάτι το περαστικό και που είσαι? Χαμόγέλα της γιατί σίγουρα δεν θέλει να σε βλέπει να ανησυχείς...
Αχ ρε lefti και να φτιαχνανε όλα με ένα χαμόγελο, όσο δύσκολα και να βγαινε θα το κόλλαγα με πινέζες στη μουρη μου
ΔιαγραφήAx βρε lemon...ξέρω πολύ καλά τι λες, αλλά κάποιος πρέπει να είναι πιο "στοιβαρός" δεν ξέρω αν το λέω σωστά... για να ακουμπήσει πάνω αυτή, στην οποία ακουμπούσες/ακουμπάμε τόσα χρόνια...
ΔιαγραφήΚάπου εκεί χάνεται το θέμα, δεν υπάρχει πανικός, υπάρχει "επαγγελματική" στοιβαρότητα για να γίνουν όλα όπως πρέπει (κάποιος πρέπει να τα κάνει όλα που λες)και χάνεται το περιθώριο για το (ανακουφιστικό) χαμόγελο.
Διαγραφήμην αποκλείσουμε μια κάποια τηλεπάθεια μετσξύ μητέρας και παιδιού. Επιστημονικά βρίσκομαστε ακόμα στα σπάργανα όσον αφορά τα κύματα (άρα και τη δυνατότητα επικοινωνίας) μεταξύ εγκεφάλων...
ΑπάντησηΔιαγραφήΞενικός
κι αν ακόμα υπάρχει αγαπητέ Ξενικέ, νομίζω ότι είναι one way, η μάνα νιώθει τα του (μαντράχαλου) παιδιού, το παιδί δεν. απλά προσπαθεί
Διαγραφή΅Ερχεται και αυτή η στιγμή ναι.. να ανταποδώσουμε.. :) Αγάπη!
ΑπάντησηΔιαγραφήκι η μαλακία είναι ότι έρχεται στα ξαφνικά, εκεί που δε το περιμένεις, κι έχει τη μορφή επείγοντος, και πρέπει να την εκδηλώσεις σε διαδρόμους νοσοκομείων και σε δωμάτια αναμονής ιατρείων.
Διαγραφήμα τι μας έπιασε και γραφουμε για τις μαμάδες μας
ΑπάντησηΔιαγραφήπεραστικά να ναι (τι ουσιαστική ευχή)
νομίζω ξέρω τι μας έπιασε τρυφερέ άσωτε: ο χρόνος που τρέχει μας έπιασε και όλα όσα σέρνει μαζί του. καλή σου μέρα
ΔιαγραφήΚαλά-καλά παιδιά υπέροχων μαμάδων...!
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρεις ότι σε διαβάζω και σε σκέφτομαι πάντα.
Από καρδιάς, περαστικά, Λεμ!
Αμπζ
Να σαι καλά Άμπζ, τελευταία σχεδόν μισή ντουζίνα μαμάδων χρειάζονται την ευχή σου και δια στόματος των σε ευχαριστώ. Και που σαι, μη χάνεσαι!
ΔιαγραφήΝαι, μακάρι να υπήρχε αυτός ο πομπός και να τον κάναμε σκόνη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεραστικά σε όλες τις μαμάδες που υποφέρουν,
και καλή δύναμη στους γιούς και στις κόρες!
Από το στόμα σου και στου Θεού τ' αυτί, ειλικρινά!
Διαγραφή