Σύνηθες στο δίκτυο να ξεκινώ ψάχνοντας πληροφορίες για κάτι
που με ενδιαφέρει και να καταλήγω έπειτα από 2-3 μόνο συνειρμούς. ισάριθμα κλικ
και τη βοήθεια της τύχης απορροφημένος σε κάτι παντελώς άσχετο από το σημείο
εκκίνησης.
Με αυτή την τεχνική σήμερα, το ενδιαφέρον μου μονοπώλησε ο μονόφθαλμος συγγραφέας μεταφυσικών
ιστοριών με φαντάσματα Patrick Lafcadio Hearn (1850 - 1904).
Ο Λευκάδιος Hearn που γεννήθηκε
στην Ελλάδα από Ιρλανδό πατέρα και Ελληνίδα μάνα, ενηλικιώθηκε στην Ιρλανδία, σπούδασε στη Μ. Βρετανία, δούλεψε ως
δημοσιογράφος για πολλά χρόνια στις Ηνωμένες Πολιτείες και λιγότερα στη Μαρτινίκα πριν φτάσει - σε ηλικία 40 ετών – ως ανταποκριτής
αρχικά στο μέρος που θα ήταν και ο τελικός του προορισμός, την Ιαπωνία.
Εκεί δούλεψε αρχικά ως καθηγητής αγγλικών, παντρεύτηκε την κόρη ξεπεσμένης οικογένειας σαμουράι,
πήρε την Ιαπωνική υπηκοότητα και βρίσκοντας την έμπνευση στη συγγραφή των
ιστοριών με την αγαπημένη του θεματολογία πρόλαβε να αναγνωριστεί εν ζωή ως ένας
από τους κορυφαίους του είδους. Είχε εντωμεταξύ υιοθετήσει το όνομα Koizumi
Yakumo (小泉 八雲).
Τέσσερα από τα γνωστότερα του διηγήματα μεταφέρθηκαν στον κινηματογράφο το 1965 από τον Masaki Kobayashi με τον τίτλο Kwaidan (που σημαίνει Ιστορίες Φαντασμάτων) και απ’ ότι διαβάζω (δεν το έχω βρει να το δω) είναι σημείο
αναφοράς στον γιαπωνέζικο κόσμο του φιλμικού τρόμου.
Kwaidan |
Όποιος θέλει μπορεί να κατεβάσει και να διαβάσει το "Kwaidan: Stories and Studies of Strange Things by Lafcadio Hearn" ή να δει το τρέιλερ της ταινίας που υπάρχει εδώ. Επίσης μπορείς να ακούσεις την αφήγηση του διηγήματος "The Boy who Drew Cats" (εγώ το ακούω τώρα).
Ενδιαφέροντα στοιχεία για τη ζωή και το έργο του συγγραφέα υπάρχουν στο πόνημα "Lafcadio Hearn and Haiku" του Cor van den Heuvel αν και ομολογώ πως τα χαϊκού του δεν τα κατάλαβα καθόλου.
The National Magazine (an illustrated American monthly)
vol XXII - 1905
Έλληνας στην Ιαπωνία λοιπόν, και πετυχημένος! Μπράβο του!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μου αρέσουν οι ταινίες τρόμου! :)
Ηφ, καλημέρα, οι ιστορίες φαντασμάτων δεν είναι απαραίτητα και τρόμου. Έχουν μάλλον έναν διαφορετικό "ρομαντισμό" αν μπορείς να το πεις έτσι μέσα τους.
ΔιαγραφήΛατρεύω τα χαίκου, και τον Λευκάδιο τον είχα "συναντήσει" τυχαία κάπου παλιότερα αλλά γιατί να μην τον γνωρίσω καλύτερα? Θα τσεκάρω τα λίνκς. Ενδιαφέρον :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤις καλημέρες μου!
Καλημέρα Μ, μ' εκανε και ξενύχτησα ο Λευκάδιος εχθές, εντυπωσιάστηκα τόσο με τη ζωή του -που ναι σαν έργο - όσο και με όσο από το έργο του πρόλαβα να έρθω σε επαφή.
ΔιαγραφήΉταν από τις φορές που δε σκέφτηκα το κλασσικό "ενδιαφέρον, θα το δω αργότερα" που στέλνει πολύ σύντομα όποια πληροφορία θες να τσεκάρεις στα βάθη της ...λησμονιάς.
Εγώ εντυπωσιάστηκα από το trailer της ταινίας και από τον σκηνοθέτη του οποίου ταινία έχω δει αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ πως την έλεγαν με την καμία όμως. Αν τύχει και βρεις αυτήν την ταινία παρακαλώ ενημέρωσέ με, ενδιαφέρομαι πολύ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν η ταινία είναι στο δρόμο για αποθήκευση (με αγγλικούς υπότιτλους), θα σε ενημερώσω αν και όταν ληφθεί ολόκληρη. Εντωμεταξύ σκέφτομαι να κανονίσω μια προβολή για άτομα που ενδιαφέρονται να τη δουν μιας και τον κύκλο μου χλωμό το βλέπω να θέλει.
ΔιαγραφήΩραία!
ΔιαγραφήΚαλά αυτό το ποστ πρέπει να το διαβάσει η μάνα μου χαχα! Και Λευκαδίτισσα και πωρωμένη με γιαπωνέζικη λογοτεχνία και φυσικά θαυμάστρια του Κοιζούμι! Γενικώς στη Λευκάδα τον έχου πολύ ψηλά, υπάρχει δρόμος με το όνομά του και αρκετές φορές στα καλοκαιρινά φεστιβάλ λόγου και τέχνης κάνουν κάτι προς τιμήν του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ 'καλή μαμά αλλά'... θα διαβάσει λεμονοστίφτη? Τιμή μου, 'καλό παιδί αλλά'.
ΔιαγραφήΜε όσα λες το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι η καλή μαμά rules.