Όταν έκλεισε το Ρόδον (1987-2005), ο τίτλος του "Aθηναϊκού CBGB" παραδόθηκε εξ' ολοκλήρου στο Gagarin. Όχι άδικα, αν εξαιρέσεις τον ήχο, αφού εκεί μεταξύ δεκάδων άλλων live έχει πάρει σάρκα και οστά μία από τις καλύτερες συναυλίες που έχω δει ποτέ: αυτή του Jello Biafra.
Κάτι τέτοια ...πολύπλοκα, σκεφτόμουν όταν μετά από 5 ώρες παρουσίας μου στο χώρο και λίγο πριν τελειώσουν τη δυομισάωρη εμφάνισή τους οι Dream Syndicate, αξιώθηκα να σταματήσω το χορό και να φροντίσω την κατάσταση που με είχε οδηγήσει η πολύωρη μπυροποσία. Έβγαλα το κινητό μου να δω την ώρα αλλά τελικά το χρησιμοποίησα αλλιώς.
Μία ώρα και μια σπιρίνη αργότερα ξάπλωνα εξαντλημένος να κοιμηθώ, για να ξυπνήσω - χωρίς ξυπνητήρι παρακαλώ - έπειτα από μόλις τρεισήμιση εξηντάλεπτα. Κυριακή!
Υπολογίζω τις ώρες που δεν δουλεύω και ξεκινώ τον αναζωογονητικό μου περίπατο. Ευτυχώς, ο καλοκαρινός χειμώνας συνεχίζεται κι εγώ φωτογραφίζω, βουτάω σε στίβες βινυλίων - πως θα μπορούσα να αντισταθώ -, μαζεύω εικόνες, κουβέντες, κορφολογώ αταίριαστους δίσκους: Bad Religion, Charged GBH και ο Ερωτόκριτος του Μαμαγκάκη στην τσάντα, ένα καφεδάκι ακόμα κρύβει την εξάντληση "κάτω απ' το χαλί". Ο ήλιος έχει ξαναβγεί αλλά τώρα δε με πειράζει, πάω για δουλειά.
Η αποφώνηση τούτου του μουσικού τριήμερου έγινε το βράδυ από το στούντιο του indieground. Έκτακτη, εμβόλιμη εκπομπή, παρέα με το συνήθη ύποπτο Nek και τη (σχεδόν συνήθη ύποπτο) Σοφία του "Lies & Alibies". Μέσα σε έναν ψιλοπανικό, ο δαίμων που ζει μέσα στις ηλεκτρονικές συσκευές μας κάνει τη ζωή πατίνι, προσπαθούμε αλλά αργούμε να συγκεντρωθούμε και να τον νικήσουμε, είμαστε όλοι κουρασμένοι, κάνουμε όμως άριστες μουσικές πάσες και επιλογές, οι μπύρες βοηθάνε στο συντονισμό. Φήμες λένε ότι οι περισσότεροι από όσους μας άκουσαν το ευχαριστήθηκαν όσο και εμείς.
Όποιος/α θέλει να ακούσει την κοινή μας προσπάθεια (με τον τίτλο: "It takes three to Sunday" ) δεν έχει παρά να πατήσει εδώ ή να ακούσει απ'ευθείας από εδώ:
ΑπάντησηΔιαγραφήOkay Temiz - Denizalti Ruzgarlan Yesilcam
Make Up - C mon Let s Spawn
Alamo Race Track - Black Cat John Brown
Jam - Funeral Pyre
Gang Of Four - At Home He's a Tourist
Miles Kane - Don't Forget Who You Are
The Rolling Stones - Tell Me
The Shangri-Las - Remember (Walkin' In The Sand)
Dennis The Fox - Piledrive
The Doors - Peace Frog
The Creeps - Down At The Nightclub
Screaming Trees - Girl Behind the Mask
E Types - Put The Clock Back On The Wall
THe Baroques - Seasons
Yoko Ono - Remember Love
Αέρα Πατέρα - Λάθος της Φύσης (Live)
Ukrainians - God Save the Queen
Dengue Fever - Tiger Phonecard
San Cisco - Get Lucky
Lee Fields & The Expressions - My World Is Empty Without You
Eddie Addenbury - Captain Jones
Big In Japan - Taxi
Metro Decay - Σκιες
The Fall- Blood Outta Stone
Hot Snakes - Paid In Cigarettes
Wipers - Follow Blind
Dream Syndicate - My Old Haunts
Chain and the Gang - Youth Is Wasted On The Young
Elastik Band - Spazz
Η συναυλία του J Biafra lemon ήταν πραγματικά μαγική. Τόση ενέργεια, τόσο χορό δεν έχω ρίξει σ' όλη μου την ζωή αφού βγήκαμε με τον Thief και στάζαμε ολόκληροι. Μετά ήμουν πιασμένη για δύο βδομάδες αχαχα. Μέσα από εκείνο το review ήρθα σε επαφή με το μπλογκ σου για πρώτη φορά αν θυμάμαι καλά. Και για μένα το Gagarin πάρει την θέση του Ρόδον αλλά θα ήθελα να είχε και τον ήχο του. Στην συναυλία του Biafra δεν με ενόχλησε ο ήχος λόγω του είδους της μουσικής αλλά στην συναυλία του R Erickson ήταν καταστροφή ρε φίλε έλεος η πιο σημαντική συναυλία της ζωής μου μέχρι τώρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπολύτως ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚA συμφωνώ και επαυξάνω αφού είναι στο τοπ5 όσων - και είναι αρκετά λόγω ηλικίας - έχω δει.
ΔιαγραφήΣυν τοις άλλοις ακόμα και ο απόηχός της ήταν θετικότατος γιατί - καλά τα λες -, υπήρξε η αφορμή για τη γνωριμία μας.
Και για τον ...κακό ήχο θα συμφωνήσω αλλά θα διαφοροποιηθώ στο ότι πολλές φορές καταφέρνω να τον παραβλέπω. Σαν η ευτυχία να διορθώνει ελλειμματικές συχνότητες και να συμπλρώνει όσες λείπουν.