φωτ. combray/instagram |
καθώς, ανάμεσα σε πολλές χιλιάδες κόσμου, τσουλάγαμε εκ περιτροπής μια ζωή σ'ένα καροτσάκι - κι ήταν η σειρά μου να το οδηγώ - με σταμάτησαν 4-5 φωτογράφοι. Τη μαμά ρωτήστε, όχι εμάς, είπα, κι εκείνη συγκατάνευσε. Athens Pride 2013.
:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠες με συντηρητικό: δεν βρίσκω το λόγο να δηλώνω τις μύχιες προτιμήσεις μου μέσα σε μια παρδαλή παρέλαση...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι δεν νομίζω ότι τέτοιες "εκδηλώσεις" βοηθάνε τελικά το "κίνημα".
Ξενικός
Αγαπητέ Ξενικέ, δε σε λέω συντηρητικό. Είναι μια άποψη. Το συν μιας τέτοιας εκδήλωσης για μένα είναι η μαζικότητα η οποία δείχνει ότι οι όποιες διεκδικήσεις του "κινήματος" δεν αφορούν μια αμελητέα πληθυσμιακή ομάδα (όχι ότι τότε θα είχαν μικρότερη αξία).
ΔιαγραφήΤο μείον η αίσθηση του "ξέφρενου" πάρτυ που κυριαρχεί τελικά πιθανόν εις βάρος μια περισσότερο πολιτικής θέσης.
Μια μαζική διαδήλωση θα ήταν το πιο πειστικό όπλο - διαδήλωση όμως, όχι πανηγύρι. Πόσοι γονείς δεν τρομάζουν με άκαιρα καμώματα, ενώ θα ήταν, αν όχι δεκτικοί, τουλάχιστο ανεκτικοί μπροστά σε ήρεμη, σοβαρή επιχειρηματολογία.
ΔιαγραφήΆποψη, όπως γράφεις. Ευχαριστώ για τον αντίλογο και το χώρο.
Και καλό καλοκαίρι!
Ξενικός
Αγαπητέ Ξενικέ, συμφωνώ με την άποψή σου, ήρεμη και νηφάλια γαρ, αλλά αφού τελικά δεν γίνονται έτσι τα πράγματα, χαμηλώνω τον "πήχη" των προσδοκιών μου και τοποθετώ το σώμα μου στην πορεία.
ΔιαγραφήΑ, και μην ευχαριστείς για το χώρο, γι αυτό το λόγο είναι τα σχόλια ανοιχτά.