"Η Εθνική Οδός 8α (κοινή ονομασία Νέα Εθνική Οδός
Αθηνών-Πατρών), είναι μια εθνική οδός της Ελλάδας που ενώνει την Αθήνα με την
Πάτρα περνώντας από πόλεις της Βόρειας Πελοποννήσου. Η κατασκευή της έγινε το
διάστημα 1960-1969. Ο αριθμός της, 8α, καθορίστηκε από το Μητρώο Εθνικών Οδών
της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (η σημερινή Ελληνική Στατιστική Αρχή). Έχει
μήκος 215 km." λέει η Βικιπαιδεία.
...και συνεχίζει: "Το τμήμα Αθήνα-Κόρινθος είναι αυτοκινητόδρομος, αρχικά με
τρεις λωρίδες κυκλοφορίας και μετέπειτα με δύο, συν μια Λωρίδα Έκτακτης Ανάγκης
(ΛΕΑ). Το μεγαλύτερο μέρος στο υπόλοιπο τμήμα Κόρινθος-Πάτρα είναι οδός ταχείας
κυκλοφορίας με μια λωρίδα κυκλοφορίας και ένα έρεισμα. Σε ορισμένα σημεία σε
αυτό το τμήμα, κυρίως στους ανισόπεδους κόμβους, η οδός είναι αυτοκινητόδρομος
με δύο λωρίδες συν μια ΛΕΑ.
Η οδός παραχωρήθηκε στην κοινοπραξία Ολυμπία Οδός το 2008 με
σκοπό την αναβάθμιση της οδού εξ' ολοκλήρου στον ομώνυμο αυτοκινητόδρομο. Έργα
αναβάθμισης εκτελούνται από το 2008 και συνεχίζονται μέχρι σήμερα (2013).
Μέσω
της εθνικής οδού, πριν την εκτέλεση έργων, η διάρκεια του ταξιδιού από την
Αθήνα προς την Κόρινθο ήταν περίπου μία ώρα και συνεχίζοντας, η Πάτρα απείχε
μιάμιση με δύο ώρες. Στο τμήμα Κόρινθος-Πάτρα λόγω των έργων η ανώτατη ασφαλής
ταχύτητα διέλευσης έχει μειωθεί σημαντικά, με κάποια τμήματα να επιτρέπουν
ανώτατη ταχύτητα 50 km/h."
Η Εθνική Οδός 8α (κοινή ονομασία Νέα Εθνική Οδός
Αθηνών-Πατρών) είναι μια από τις μεγαλύτερες οδικές ντροπές της Ελλάδας. Θυμάμαι, ήμουν φοιτητής ακόμα προ εικοσαετίας, κάποια
δειλά τεχνικά έργα αναβάθμισής της να συνοδεύουν τις πρώτες εξαγγελίες περί «μοντέρνου
αυτοκινητόδρομου».
Θυμάμαι επίσης να επισκέπτομαι τον Π στο νοσοκομείο για μήνες. Με
σμπαραλιασμένα πόδια από μία διέλευσή του στην Εθνική Οδό 8α . Πάλι καλά να λες.
Στην κατ’ ευφημισμό Εθνική οδό όπου σε κάποια σημεία το
μέγιστο όριο ταχύτητας είναι τα 50km/h και υπάρχει μία μόνο λωρίδα κυκλοφορίας
σε κάθε ρεύμα. Εκεί που οι κίτρινες πινακίδες με τις τρομοκρατικές
προειδοποιήσεις φυτρώνουν παράπλευρα της μπαλωμένης ασφάλτου δίπλα στα εκατοντάδες
εκκλησάκια και τις χιλιάδες πικροδάφνες, βλαστημάς και συνάμα εκλιπαρείς
κάθε ανώτερη δύναμη να κάνει την ευχή για Καλό Ταξίδι που σου δόθηκε να πιάσει
τόπο.
Θυμάμαι τα χρόνια του ωτοστόπ. Συνήθως άφραγκοι (αν και καμιά
φορά φυλάγαμε τα ρέστα μας για κανά βινύλιο) τεντώναμε τα δεξιά μας χέρια με
σφιχτές τις γροθιές και προτεταμένους τους αντίχειρες και το Αθήνα-Πάτρα δε στοίχιζε μία. Κανένας μας δεν είχε
τότε αμάξι.
Και (σχεδόν) κανένας δε φοβόταν τότε να βάλει άγνωστους στο αμάξι του. Γυναίκες με έντονα κραγιόν, κομματάρχες, τουρίστες, στρατιωτικοί
σε άδεια και παραστρατιωτικοί, νταλικέρηδες έλληνες και ξένοι – κυρίως βαλκάνιοι -,
παπάδες, μουσικοί, παππούδες, ξενύχτηδες που τους βρήκε το πρωί στο δρόμο, τσακωμένα ζευγάρια, ελληνοβραζιλιάνοι λαθρέμποροι
πορνοπεριοδικών κόμικς, μεθυσμένοι, ερωτύλοι μοναχικοί ταξιδιώτες, μας μάζευαν από
τα διόδια, άλλοτε για παρέα άλλοτε για να τους κρατάμε κουβεντιάζοντας ξύπνιους,
κάποιες φορές από λύπηση, άλλες από ντροπή (αν είχε κακοκαιρία), μπορεί και από νοσταλγία για τη δική τους νιότη. Λιγότερες
- αλλά είχε τύχει κι αυτό - απλά για αντίβαρο όταν το μικρό τους αμάξι
βολόδερνε με τους αέρηδες της περιοχής στις πάνω σκάλες της 12βαθμης κλίμακας
μποφώρ.
Ιστορίες, γνωριμίες, περιπέτειες οι πιο πολλές καλές, που γεμίζουνε τόμους αν ποτέ κάποιος ασχοληθεί.
Θυμάμαι και την πρώτη εικόνα της Αθήνας.
Και λέει ο Υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων:
«.....Σε ό,τι αφορά τους αυτοκινητόδρομους θα
ήθελα να πω το εξής: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εδώ έχουμε μία περιπέτεια,
περιπέτεια οικονομική, περιπέτεια τεχνική, περιπέτεια μεγάλων καθυστερήσεων που
οφείλεται στην κρίση. Είναι γνωστό ότι τα έργα σταμάτησαν το 2010 και το 2011
λόγω της αδυναμίας δανεισμού τους και λόγω αδυναμίας ρευστότητας με αποτέλεσμα
σήμερα να βρισκόμαστε προ μιας νέας απόφασης προκειμένου να επανεκκινήσουν
ολοκληρωτικά.
….Για να μην σας κουράζω, όμως, αυτό που έχει σημασία είναι
τι θα γίνει αύριο. Θέλω να σας πω σε σχέση με τον άξονα αυτό, κύριε συνάδελφε,
κύριε Λαμπρόπουλε, ότι αύριο ξεκινάει μια προσπάθεια κατασκευής του δρόμου.
Πολύ σύντομα θα τη συζητήσουμε στη Βουλή. Δεν θέλω να προσδιορίσω τον ακριβή
χρόνο ούτε να προβώ σε ανακοινώσεις. Θέλω όμως σε αυτή την Αίθουσα να σας πω
ότι γίνεται μία τιτάνια προσπάθεια σε πολλά πεδία."
του Ανδρέα Πετρουλάκη |
Ωραίο το ρεπορτάζ σου! Το ότι έχω περάσει αλώβητος από αυτό το δρόμο τόσες φορές με κάνει τυχερό άνθρωπο τελικά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίδες καλό παιδί κάτι πράγματα που μας κάνουν να νιώθουμε τυχεροί; Και ΒΕΒΑΙΑ είσαι όπως άλλωστε όλοι οι επιβιώσαντες.
ΔιαγραφήΠαλιά σταματούσα και μάζευα όσους φοιτητές έκαναν ωτοστόπ από τα διόδια του Ρίου οπότε υπάρχει περίπτωση να έχουμε συνταξιδέψει. Τώρα αν και κάνω τη διαδρομή Αθήνα Πάτρα εξίσου συχνά δε σταματώ εύκολα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕντωμεταξύ πληρώνουμε όλοι τέλη κυκλοφορίας και διόδια, τα έσοδα από τα οποία κατά τα φαινόμενα ΔΕΝ πήγαν ποτέ στην κατασκευή και την συντήρηση του οδικού δικτύου.
Ο Πετρουλάκης σκίζει. Μπράβο!
Δεν είναι απίθανο να μας έχετε "μαζέψει" και εμάς κάποια φορά κ. Ανώνυμε/η και να έχουμε συνταξιδέψει. Και σας ευχαριστούμε γι αυτό.
ΔιαγραφήΗ αλήθεια είναι πως ενώ τότε "ορκιζόμασταν" πως σα θα είχαμε δικά μας αμάξια θα παίρνουμε και εμείς πάντα τους ωτοστόππερς πλέον δεν το τηρούμε πάντα, κι αυτό από φόβο.
Αυτό το λέω βέβαια ως συνοδηγός καθώς ακόμα αμάξι δεν έχω.
Ο Ανδρέας Πετρουλάκης όντως σκίζει.
Δεν έχω πάει ποτέ μόνος μου, παρά μόνο με λεωφορεία.. δεν γνωρίζω καθόλου τι γίνεται εκεί ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝΑ προσέχετε πάντως!
Προσέχουμε πολύ Ηφ είναι η αλήθεια. Αλλά πρέπει πάντα να προσέχουν κι οι απέναντι ξέρεις.
ΔιαγραφήΕκεί είναι που βάζει και η Ανώτερη δύναμη το χέρι της.
http://stefanosmedia.blogspot.gr/2013/10/blog-post.html
ΑπάντησηΔιαγραφή