σε πρόσκαιρη άνοια

Ξεφλουδίζω μια σοκολάτα και μια μπανάνα, ένα καλούδι σε κάθε χέρι, περπατάω μπουκωμένος με ρυθμό χελώνας στις παρυφές του Στρέφη και ευχαριστιέμαι με μισόκλειστα μάτια τις ακτίνες του ήλιου που με πετυχαίνουν. Μέχρι να φτάσω στη δουλειά, προσπαθώ να βάλω τα πράγματα σε μια τάξη στο μυαλό μου αλλά αδυνατώ να συγκεντρωθώ. 

Σαν παραδομένος σε πρόσκαιρη άνοια, την προσοχή μου μεταξύ άλλων κλέβει η απηυδισμένη γάτα που χοροπηδάει μέσα στο σκουπιδοντενεκέ, κάποιος μικρός Γιωργάκης που κοπανιέται δακρυσμένος καθώς τον τραβολογάει μια κυρία που του μοιάζει, η πρασινομάλλα τουρίστρια με τη γιγάντια βαλίτσα, το μπλουζάκι Dead Can Dance και τα ακουστικά που τραγουδάει κάτι παράφωνα ακατάληπτο , το στραβοχυμένο μουστάκι του ταξιτζή που επιχείρησε να περάσει με κόκκινο και παγιδεύτηκε μισός πάνω στις διαγραμμίσεις των πεζών μισός στη ροή της λεωφόρου,  η νυσταγμένη γυναίκα με τα κόκκινα που δε θέλει να επιστρέψει στο σπίτι της, το βάρος της τσάντας που έχω κρεμασμένη στον δεξί ώμο, μια θαρραλέα τσουκνίδα που φύτρωσε κόντρα σε κάθε πιθανότητα στα ριζά των μπετών φρεσκοβαμμένης πολυκατοικίας, ο αποκαμωμένος Πακιστανός που ροκανίζει το μεταλλικό περίβλημα ενός παρατημένου ψυγείου, η καταθλιβική κυρία με τη ροζ ρόμπα που καπνίζει χαζεύοντας τα ενδότερα κάποιου παράλληλου σύμπαντος, ο ιδρωμένος σουβλατζής που πίνει τη μπύρα του στην πίσω πόρτα του ψητοπωλείου,  τη νεαρή κοπέλα που κλαίει μιλώντας στο κινητό της και φωνάζει μαλάκα το συνομιλητή της, ένα κοπάδι μηχανών της ομάδας Δελτα που ευελπιστεί να περιπλανάται ασκόπως μέχρι το τέλος της βάρδιάς του, ο χαρούμενος πενηντάρης που ξεσκονίζει και καμαρώνει  το καινούριο του κουστούμι, ο θεόρατος άστεγος που τη βγάζει και κατουράει φόρα παρτίδα μπροστά στην καλοντυμένη δικηγόρο που κοιτάζει έντρομη, η καλοντυμένη δικηγόρος που μετά από ένα δεκάωρο στη δουλειά νόμιζε ότι τα 'χε δει όλα και τώρα τηλεφωνεί στον αρραβωνιαστικό της, η ατυχής επιλογή της καινούριας μου μπλούζας που παραείναι ζεστή μια τέτοια μέρα...

Αδυνατώ να συγκεντρωθώ και στο σπίτι όμως. Thelonious Monk, έπειτα Ben Webster, έπειτα Morricone και Pentangle στο πικάπ, λίγο αλκοόλ και να 'μαι να γράφω μια ημερολογιακού τύπου ανάρτηση που αλίμονο αν ενδιαφέρει κανέναν να διαβάσει.