Τον κυρ Κώστα, τον συνταξιούχο ναυτικό, τον συναντά δυο τρεις φορές κάθε
καλοκαίρι εκεί που τον γνώρισε. Στην παραλία.
- Τι κάνετε κύριε Κώστα; τον ρωτάει.
- Καλά κορίτσι μου της απαντά εκείνος αστράφτοντας. Πολύ καλά! Αφού τη βγάλαμε και φέτος τη χρονιά, πολύ καλά!
Εχθές, στο κρεβάτι του χειρουργείου λίγο πριν βυθιστεί στην
8ωρη νάρκη, ο αναισθησιολόγος τη διέταξε
να σκεφτεί μια όμορφη εικόνα. Ο κυρ Κώστας της ήρθε στο μυαλό. Ούτε τα παιδιά της,
ούτε ο άντρας ή η μάνα κι ο πατέρας της, ούτε κανένας άλλος κοντινός της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δεν επιτρέπονται νέα σχόλια.