Ο αξιότιμος κ Gainsbourg μπορεί να άφησε το μάταιο τούτο κόσμο κάποιο Σάββατο του 1991, το πνεύμα του όμως – και αυτό είναι σίγουρο– παρέμεινε στον κόσμο των ζωντανών. Και δεν υπάρχει τρανότερη απόδειξη αυτού του παράδοξου γεγονότος από την ίδια την ύπαρξη των Limiñanas, της μπάντας που σα στοιχειωμένη από το λάγνο πνεύμα του Serge, παίρνει φόρα και ταξιδεύει στο χωρόχρονο. Λικνίζεται στο swinging Paris, εκτινάσσεται ψυχεδελικά πάνω στους walls of sound της δεκαετίας του 60 και λίγο μόνο πριν προσγειωθεί στις πέριξ του παρόντος μέρες, προλαβαίνει να κάνει μια καθοριστική στάση στα 90’s πιστώνοντας έτσι το garage pop ήχο που αρέσκονται να παίζουν με το χαρακτηριστικό indie groove της εποχής.
Με τούτον τον όχι ιδιαίτερα ευφάνταστο αλλά παρόλα αυτά ειλικρινή πρόλογο σκεφτόμουν από μέρες να ξεκινήσω την αναφορά μου για τη συναυλία των Limiñanas που θα παρακολουθούσα το βράδυ της Παρασκευής στο Fuzz.
[ Μιας συναυλίας για την οποία σχεδόν ανυπομονούσα καθώς ως λάτρης της ιδιόρρυθμης Γαλλικής ποπ του εκλιπόντος Δασκάλου είχα εναποθέσει τα τελευταία χρόνια τις ελπίδες μου στους ταλαντούχους μαθητές. (Οι οποίοι παρεμπιπτόντως κυκλοφόρησαν φέτος τον πολύ καλό τέταρτο τους δίσκο σε συνεργασία με τον Pascal Comelade των πάλαι ποτέ Fall Of Saigon!)
 |
| The Limiñanas |
Μιας συναυλίας που παρά το ραδιοφωνικό hype του συγκροτήματος αλλά και το λογικότατο εισιτήριο των 16 ευρώ δυστυχώς δε μάζεψε πολύ κόσμο αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά πόσο λίγοι – αριθμητικά - είμαστε οι παροικούντες το λεγόμενο ανεξάρτητο ήχο σ’ αυτήν την πόλη.
 |
| Drunken Gramophone |
Μιας συναυλιακής νύχτας που άνοιξε πολύ όμορφα με το σκοτεινό rock 'n' roll των δικών μας Drunken Gramophone (τους οποίους δεν είχα ακουστά αλλά υπόσχομαι να ψάξω παραπάνω), συνέχισε χωρίς περιττές καθυστερήσεις - αν και σχετικά μουδιασμένα στην αρχή – στο κυρίως πρόγραμμα με τη πενταμελή μπάντα της Marie και του Lio (φτυστός ο Georges Moustaki) Limiñana.
Και που με το πέρασμα της ώρας και τον καταιγισμό των «χιτ» φάνηκε να ανεβάζει όλο και περισσότερο τη διάθεση τόσο του κοινού όσο και της ίδιας των Γάλλων μουσικών πάνω στη σκηνή.
Μιας εμφάνισης στην οποία ακούστηκαν μεταξύ άλλων τα My Black Sabbath, Salvation, Crystal Anis, Votre coté yéyé m'emmerde, I miei occhi sono i tuoi occhi, Alicante, Liverpool. Je suis une go-go girl, DownUnderground, Trouble in Mind, The Darkside, I'm dead, Migas 2000 και η οποία στο τέλος της συγκέντρωσε πραγματικά υψηλότατες βαθμολογίες στο μικρό γκάλοπ που έκανα μεταξύ των πολλών φίλων και γνωστών που βρίσκονταν γύρω μου το βράδυ της Παρασκευής στο Fuzz ].
 |
| The Limiñanas |
Όμως – τουλάχιστον εγώ - δε μπορώ να τα υποστηρίξω σήμερα αυτά τα ένθερμα λόγια του προλόγου. Και τούτο διότι η εμφάνιση των αξιαγάπητων Γάλλων θα έλεγα πως με άφησε σχεδόν ασυγκίνητο. Να πλέω σε μια συναισθηματική κενότητα – πράγμα απευκταίο για τέτοιες περιστάσεις – και χωρίς ιδρωμένη τη φανέλα της συναυλιακής καλοπέρασης . Δε νομίζω πως μου έφταιξαν τα τραγούδια καθαυτά, ίσως περισσότερο η μονοδιάστατη ερμηνεία τους με κούρασε. Ακόμα και το κυρίαρχο σεξ στην περσόνα της Marie που κούρδισε κάμποσους θαυμαστές της, εμένα μου φάνηκε περισσότερο σα κακοφορεμένος ρόλος (Brigitte με το στανιό ένα πράγμα), χλιαρό και επιτηδευμένο.
Τέλος απορώ κι εγώ πως μπορώ να ακούγομαι τόσο ξινός (έτσι νομίζω με αποκάλεσαν εχθές όταν έδωσα κι εγώ τη βαθμολογία μου - 5,5 -) έπειτα από ένα live όπου όλα τα σωστά συστατικά ήταν εκεί. Καλή παρέα, χαλαρός χώρος, πολύ καλό support, προσμονή, τα τραγούδια που ξέρεις, γυναικεία φωνητικά, φαζαριστές κιθάρες, γυναίκα ντράμερ, καλός ήχος, εξαερισμός σωστός, απρόσμενες συναντήσεις και φυσικά μπύρες. Κι όμως.
Χωρίς να καταλογίζω ουδεμία ευθύνη στο συγκρότημα - αντιθέτως -, συνειδητοποίησα πως μάλλον η μεταξύ μας χημεία υπήρξε ανύπαρκτη. Μου θύμισε το live των Salad το μακρινό 95 (?) στο Ρόδον ή εκείνη της πρώτης εμφάνισης των Allah-Las στη χώρα μας μόλις πριν από κάνα δυο χρόνια, μετά το πέρας της οποίας δεν ξανάβαλα το βινύλιό τους να γυρίσει ξανά στο πικάπ μου.
.
Παρόλα αυτά το βράδυ της Παρασκευής πέρασα καλά. Γιατί η ζωή δεν κρέμεται από μια συναυλία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου