τοπία του '50

Στ᾿ Ἀστεῖα Παίζαμε!

Δὲ χάσαμε μόνο τὸν τιποτένιο μισθό μας

Μέσα στὴ μέθη τοῦ παιχνιδιοῦ σᾶς δώσαμε καὶ τὶς γυναῖκες μας

Τὰ πιὸ ἀκριβὰ ἐνθύμια ποὺ μέσα στὴν κάσα κρύβαμε

Στὸ τέλος τὸ ἴδιο τὸ σπίτι μας μὲ ὅλα τὰ ὑπάρχοντα.

Νύχτες ἀτέλειωτες παίζαμε, μακριὰ ἀπ᾿ τὸ φῶς τῆς ἡμέρας

Μήπως πέρασαν χρόνια; σαπίσαν τὰ φύλλα τοῦ ἡμεροδείχτη

Δὲ βγάλαμε ποτὲ καλὸ χαρτί, χάναμε· χάναμε ὁλοένα

Πῶς θὰ φύγουμε τώρα; ποῦ θὰ πᾶμε; ποιὸς θὰ μᾶς δεχτεῖ;

Δῶστε μας πίσω τὰ χρόνια μας δῶστε μας πίσω τὰ χαρτιά μας

Κλέφτες!

Στὰ ψέματα παίζαμε!

Μανόλης Αναγνωστάκης

σ.τ.λεμ. μου ήρθε στο νου περιμένοντας σε μια ουρά έξω από μια τράπεζα και λαθρακούοντας τις κουβέντες των γύρω μου.

μετά απ' τα ΝΑΙ μας και τα ΟΧΙ μας, τι;

Με τον κίνδυνο να είναι ήδη ληγμένη αυτή η ανάρτηση (ή έστω απαντημένη) άμα τη δημοσίευσή της καθώς τα γεγονότα τρέχουν με καταιγιστικούς ρυθμούς, δε μπορώ να κρατηθώ και να μη θέσω το παραπάνω ερώτημα. Το οποίο παρεμπιπτόντως δεν είναι ρητορικό.

Υποθέτω αρχικά και πάνω σε αυτό στηρίζω τις όποιες σκέψεις μου πως οι κινήσεις των δύο αντίπαλων πλευρών (δανειστών και ελληνικής κυβέρνησης) απέχουν από το να είναι κινήσεις ενός αγώνα πόκερ η έκβαση του οποίου θα κριθεί αποκλειστικά από την ψυχραιμία, την ικανότητα για μπλοφάρισμα αλλά και την τύχη των συμμετεχόντων. 

Κάνω την αναγωγή δε πως ένα ΝΑΙ σημαίνει παραμονή στο ενιαίο νόμισμα ενώ αναγκαστικά ένα ΟΧΙ το ακριβώς αντίθετο. Και τα δύο ταυτόχρονα δε γίνονται κατά την προσωπική μου άποψη και αυτή η θεώρηση θέλω να πιστεύω τουλάχιστον για μένα πως είναι προϊόν λογικής (?) και όχι εκβιασμού. 

Αν τελικά την επόμενη Κυριακή υψωθεί η σημαία που έχει την κατάφαση κεντημένη πάνω της, το σύνθημα στην παντιέρα των υπέρμαχων του «μένουμε Ευρώπη», τότε συνεχίζουμε τον …και καλά Ευρωπαϊκό μας τρόπο ζωής εντός του ευρώ, κατά πως έχει αυτός την τελευταία πενταετία. Οι δανειστές μας τότε ίσως και να παραχωρήσουν κάποιες μικρές υποχωρήσεις στη νέα συμφωνία πίσω από την οποία όμως δε θα πάψει να κρύβεται καμουφλαρισμένο το διαβόητο  – επώδυνο όπως πάντα - παλιακό μνημόνιο των προηγούμενων κυβερνήσεων με ελάχιστες διαφοροποιήσεις. 

Φαντάζομαι πως το ΝΑΙ στην παραμονή στην Ευρωπαϊκή ένωση δε θα το πουν μόνο οι έχοντες και κατέχοντες αλλά και οι φοβισμένοι εκ των φιλοευρωπαϊστών όπως επίσης και όσοι είναι συνηθισμένοι στον καταναλωτισμό του δυτικού modus vivendi. Θα το πουν εκείνοι που δεν έχουν πιάσει το «καθόλου» - ακόμα κι αν έχουν πληγωθεί οικονομικά - στην ερώτηση «Πόσο ευτυχισμένοι/ευχαριστημένοι είσαστε από τη ζωή και το βιοτικό σας επίπεδο;», όσοι έχουν ακόμα «λίπος» και τέλος οι φανατικοί από DNA αντισυριζαίοι (γιατί υπάρχουν και τέτοιοι). 

Από την άλλη στέκονται όσοι δεν έχουν να χάσουν τίποτα παραπάνω, οι πτωχευμένοι της μεσαίας τάξης, οι πραγματικοί άνεργοι (και όχι όσοι απλά δηλώνουν άνεργοι), οι υπέρμαχοι της χαμένης αξιοπρέπειας των τελευταίων ετών, οι λάτρεις μιας άλλης – ουτοπικής ίσως για σήμερα – Ευρώπης και όσοι έχουν αντιληφθεί την πραγματικότητα του αδιεξόδου των συνεχών δανεισμών και της μη βιωσιμότητας του χρέους. Μαζί με τους παραπάνω συμπολίτες φυσικά και οι έχοντες τεράστια χρέη σε ευρώ μεγαλοεπιχειρηματίες (το επονομαζόμενο «λόμπι της δραχμής») και ουκ ολίγοι εθνικιστές (που ανακατεύουν στο λόγο τους Θερμοπύλες, Μεταξά καιευρώ) θα είναι σύμφωνα με τη δική μου θεώρηση εκείνοι που θα υποστήριζαν την έξοδο από το ενιαίο νόμισμα και την υιοθέτηση ενός νέου εθνικού.

Οι κατηγορίες των υπέρμαχων του κάθε στρατοπέδου δε με προβληματίζει ιδιαίτερα στο να αποφασίσω ποια από τις δύο απαντήσεις θα επιλέξω την επόμενη Κυριακή. Το ζύγι επίσης μεταξύ προσωπικού και δημόσιου συμφέροντος μπορώ να το κουλαντρίσω και να λειτουργήσω αμιγώς βάση της ηθικής μου. 

Για να επιτευχθεί όμως αυτό, για να μπορώ να ρίξω δαγκωτό το ένα από τα δύο ψηφοδέλτια που θα μου δοθούν και να τα έχω καλά με τη συνείδησή μου για πάντα νομίζω πως δεν έχω όλα τα δεδομένα. Και σε μένα το σενάριο της επόμενης μέρας, το τι μέλλει γενέσθαι μιας πιθανής υπερίσχυσης του ΟΧΙ λείπει. 

Και μου το χρωστάει ακόμα η κυβέρνηση. 

Θέλω πραγματικά να ξέρω τι βρίσκεται απέναντι από τη συνέχιση του σημερινού και καθόλα αποτυχημένου κατά τη γνώμη μου μοντέλου. Ποια η εναλλακτική και τι συνεπάγεται ένα ΟΧΙ; Χρειάζομαι την παραμικρή τεκμηρίωση ενός σχεδίου. 

Δε με νοιάζει πόσο δύσκολο θα ακούγεται και πόσο δυσκολότερο θα είναι στην πραγμάτωσή του για να το ακολουθήσω.   Αρκεί να υπάρχει.

μια περίεργη νύχτα

Βάζω ένα τελευταίο τραγούδι και προλαβαίνω να σηκωθώ, να βγω από το υπερυψωμένο στέγαστρο το γεμάτο καλώδια, ηχεία και ενισχυτές και να κατέβω στη βροχή να το χορέψω. Τον αργό ρυθμό του Where is my mind δεν χρειάζεται προσπάθεια για να τον νιώσω. Τον έχω στο DNA μου, - όχι το βιολογικό, αλλά το άλλο, το επίκτητο –. Έτσι εύκολα γίνεται το ζεϊμπέκικό στο οποίο θα πνίξω το ρόλο του “I’m not your fuckin jukebox” που ανέλαβα ακουσίως κι απροειδοποίητα. 

Αστράφτει και βρέχει και το πουκάμισό μου κολλάει πάνω μου.

Κάτι έγινε μου λέει ο Ν. λίγο αργότερα όταν μπαίνουμε στο αμάξι. Όλοι οι σταθμοί παίζουν ειδήσεις. Στη λεωφόρο Μαραθώνος κόσμος μαζεύεται – αλλού σε πεντάδες, αλλού σε δεκάδες – έξω από τις τράπεζες. Σταματάμε σε κάποια τράπεζα και εμείς. 

Περίεργη νύχτα. Σπίτι δε μου κολλάει ύπνος.

Το ότι κάμποσες ώρες πριν είχα κάνει και εκπομπή την οποία θεωρητικά θα έπρεπε να είχα ήδη ανεβάσει και εδώ ούτε που μου περνάει από το μυαλό. Το προτελευταίο επεισόδιο της σαιζόν το οποίο αν κάποιος/α επιθυμεί να (ξανα)ακούσει δεν έχει παρά να εκμεταλλευτεί τη δεύτερη ηχογραφημένη παρουσία του, κατευθείαν από εδώ:

169th lemon's indieground radio show by Lemonostiftis on Mixcloud

ή να κατεβάσει το podcast αυτου με ένα κλικ στο παρακάτω εικονίδιο: 

γνωρίζοντας πως στη διάρκειά του ακούσαμε τα παρακάτω τραγούδια:

• Petr & Pavel - Kouzelný Let 
• Klaus Nomi - Cold Song
• The Devils – Dark circles 
• Eno & Fripp - The Heavenly Music Corporation
• Damien Jurado - Jericho Road
• Caravan - And I Wish I Were Stoned 
• Japan - All Tomorrow's Parties
• Stelphen Trusk - The Origin of Love 
• Joy Division - Love Will Tear Us Apart [Peel session 1979]
• Snapper - Snapper And The Ocean
• Tom Kazas - I Should Know
• Sky - There In The Greenbriar 
• Galaxie 500 - Isn't It A Pity
• Television Personalities - Reaching For The Stars
• The Unicorns - I Don't Wanna Die
• CUZ – Houdini
• Fun Boy Three - The Lunatics (Have Taken Over The Asylum)
• TV on the Radio Mr. Grieves - TV on the Radio (Pixies cover)
• Polska Radio One - Shroomin'
• The Tulips - Summer Song 
• Woods - Bend Beyond
• The Tulips - Wild Horses
• Beck feat Os Mutantes, Liars & Hansen - Never Tear Us Apart

Καλή ακρόαση σε όσους ακούσουν 

και 

ΚΑΛΟ ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ 

torn

Το προτελευταίο επεισόδιο αύριο Παρασκευή 26 Ιουνίου στις 10:00 το πρωί όπως πάντα. Όποιος/α επιθυμεί να με συντροφεύσει δικτυακά και ραδιοφωνικά από το σπίτι, τη δουλειά ή απ' όπου αλλού αρκεί να συνδεθεί πατώντας εδώ: indieground

https://www.facebook.com/events/1610630499215099/

και πατρίς και θρησκεία και μια οικογένεια

παρείσφρησαν σα θέματα στις προχθεσινές μου φωτογραφίες

αλλά και ένας αμέριμνος τύπος με μια τυρόπιτα στο χέρι.

αυτό δε λέγεται ανυπακοή

Ζούμε ιστορικές μέρες φωνάζοντας οι μισοί τους άλλους μισούς προδότες και τούμπαλιν με τις cash cards ανά χείρας στην ουρά των Α.Τ.Μ.. 

Την ώρα που μια βδομάδα πριν τη λήξη της προθεσμίας τα 4/5 των υπόχρεων πολιτών δεν έχουν καταθέσει φορολογική δήλωση και πολλοί από τους «έχοντες» διαρρηγνύουν τα polo μπλουζάκια τους πως εφέτος δε θα πληρώσουν. 

Δεν εξετάζω το επιτυχές ή όχι της διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης. Δεν το εξετάζω γιατί δεν είμαι αντικειμενικός καθώς είμαι φίλα προσκείμενος σε αυτήν. Παρότι αναγνωρίζω τον ερασιτεχνισμό της. 

Σχολιάζω τις συμπεριφορές των ανθρώπων που ωρύονται πως το κράτος δε λειτουργεί και βγάζουν λόγους δεκάρικους καθημερινά ενώ οι ίδιοι του δείχνουν το χειρότερο του εαυτού τους. 

υγ. Όταν μετακινούμαι με τα υπέργεια μέσα μαζικής μεταφοράς ένα από όσα κάνω για να περάσει η ώρα είναι δειγματοληψίες στο πόσοι οδηγοί ΙΧ φορούν (εξαιρώ τα ΤΑΧΙ που μου έριχναν ανέκαθεν το μέσο όρο) τη ζώνη ασφαλείας. Κι ενώ προ τετραετίας περήφανος μου ανακοίνωνα το σταθερό «7 στους 10», τώρα πλέον το ποσοστό έχει πέσει σημαντικά. Στην καλύτερη περίπτωση το 55% των οδηγών, ελάχιστα περισσότεροι από τους μισούς τη φορούν. Δείγμα ανυπακοής κι αυτό. Και αυτοκαταστροφής.

o σημερινός μου ήρωας

Ψωμάκι θέλεις; Να σου αφήσω; ρώτησε με την γλυκειά φωνή των 78 του χρόνων. Να ορίστε και το μήλο για μετά, συμπλήρωσε κι έσκυψε να τα αφήσει κι αυτά δίπλα σε έναν από τους πιο κακοφορμισμένους απ’ τα ναρκωτικά άστεγους της πάλης. 

Έκοψα το βηματισμό μου αλλά παρόλα αυτά δεν κατάφερα να εμποδίσω το πόδι μου να πατήσει το πρώτο σκαλί της κυλιόμενης σκάλας που βάλθηκε να με κατεβάζει στα σιδηροδρομικά έγκατα της πόλης, σ’ εκείνη την απόσταση όπου θα αδυνατούσα να ακούσω τη συνέχεια της ιστορίας στην οποία έγινα μάρτυς. 

Κατηφόρισα βιαστικά τα κινούμενα σκαλιά και πήρα ξανά να ανεβαίνω τη διπλανή κινούμενη ταινία. Τον ηλικιωμένο κύριο όμως δεν τον πρόλαβα τελικά εκεί. Το «Μπράβο» μου το είπα συγκινημένος λίγο αργότερα που τον ξαναείδα στα εκδοτήρια. Κι εκείνος μου έπιασε την κουβέντα. 

Κάθε μέρα το κάνω αυτό. Πάω στην λέσχη αξιωματικών – όχι πως ήμουν ποτέ ένας από αυτούς αλλά πήγα μια μέρα και τους παρακάλεσα – και αγοράζω τέσσερις μερίδες φαγητό. 3 ευρώ η μία κάνει. Κρατάω τις 2, μια το μεσημέρι και μια το βράδυ για μένα, βλέπεις είμαι μόνος και δεν έχω κανέναν να μου μαγειρεύει τώρα που δεν τα καταφέρνω πια. Με τις άλλες δύο κάνω το τραπέζι σε δύο άστεγους ανθρώπους, ετούτον εδώ του σταθμού και έναν ακόμα μεγαλύτερο στην πλατεία της Αιόλου. Δυο χρόνια τώρα. Κάθε μερα.

Η μοναξιά είναι πολύ δύσκολη φίλε, ειδικά για ανθρώπους γέρους σαν και μένα που δεν έχω κανέναν. Να ξέρει αν ζω ή έχω πεθάνει. Στα παιδιά του ΕΚΑΒ είπα πως έχω αφήσει την πόρτα του σπιτιού ανοιχτή τις προάλλες που τους χρειάστηκα. Αλλά για αυτούς τους ταλαίπωρους που δεν έχουν που να μείνουν η ζωή περνάει χειρότερα, η μοναξιά τους ίσως και να είναι μεγαλύτερη από αυτή που νιώθω εγώ και πρέπει κάποιος να τους φροντίζει. Μακάρι να μη φοβόμουν και να μπορούσα να τους πω να περάσουν από το σπίτι να τους δώσω ρούχα και να πλυθούν. 

Μιλήσαμε πολύ ώρα. Το είχε ανάγκη και εγώ το λιγότερο που θα μπορούσα να του προσφέρω ήταν να μην του χαλάσω το χατήρι. Να τον ακούω και να του χτυπάω από καρδιάς, φιλικά την πλάτη όποτε τον έβλεπα να βουρκώνει. 

Δεν ξέρω αν έφταιγε η ώρα, ο ήλιος ή το δροσερό αεράκι που σε κρύωνε όποτε βρισκόσουν στα σκιερά, αλλά μια ιδιαίτερη εξομολογητική διάθεση είχε κάτσει πάνω σε κάμποσους ανθρώπους της πόλης σήμερα. Ο ηλικιωμένος κοντογείτονας – όπως αποδείχτηκε –ήταν ο τέταρτος που μου μίλησε (ή επιχείρησε να μου μιλήσει) de profundis σήμερα. Η ιστορία του όμως ήταν τελικά αυτή που διαχύθηκε περισσότερο στο μυαλό μου.

Να κεράσω καφεδάκι; του πρότεινα. 

Πολύ θα το ήθελα αλλά τέτοια ωραία μέρα δεν την περνάς στην Αθήνα, μου απάντησε. Έχω βγάλει κάρτα απεριορίστων διαδρομών, θα κατέβω Νομισματοκοπείο κι από εκεί θα πάρω το λεωφορείο για τη θάλασσα, συμπλήρωσε. 

Μερικούς ανθρώπους από εμάς, η μοναξιά στη ζωή τους κάνει Θηρία. Και κάποιους άλλους Ανθρώπους.

στον κόκκινο κύκλο του χάρτη

Πέμπτη βράδυ στο κέντρο της Αθήνας, - όχι, δεν πήγα στην συγκέντρωση υπέρ του ευρώ, δεν είχα πάει ούτε σε εκείνη της προηγούμενης ημέρας. Πέμπτη βράδυ στον έβδομο όροφο μιας πολυκατοικίας της οποίας οι γεωγραφικές συντεταγμένες δεν απέχουν περισσότερο από 100 μέτρα από τον κόκκινο κύκλο που δείχνει το κέντρο της πρωτεύουσας στο χάρτη. Καθισμένοι στο μπαλκονάκι του μικρού διαμερίσματος πίνουμε μπύρες και κουβεντιάζουμε για την πολιτική κατάσταση νιώθοντας ταυτόχρονα πως οι στιγμές μας ξεπερνάνε. Κάποτε θα τις λέμε «ιστορικές» συμφωνούμε. 

Τα άβαφα από καιρό κτίρια που περικυκλώνουν τον ακάλυπτο είναι η θέα του μπαλκονιού. Σκοτεινοί ακατοίκητοι ως επί το πλείστον όγκοι. Μόνο από μια στενή φέτα κενού χώρου που αφήνει ένα άχτιστο οικόπεδο βλέπουμε και την πίσω μεριά του καφκικού Υπουργείου Εμπορίου, στην πλατεία Κάνιγγος. Περίεργο συναίσθημα να χαζεύεις την πόλη που νομίζεις πως ξέρεις απ’ έξω από μια καινούρια - μελλοντολογικά κινηματογραφική - γωνιά. 

Η ησυχία της πόλης τη νύχτα ξεπερνάει και εκείνη των κοντινών προαστίων. Αν εξαιρέσεις βέβαια τις εκρήξεις των χειροβομβίδων κρότου-λάμψης που πέφτουν κάθε τόσο 2-3 δρόμους παραπέρα δεν ακούγεται τίποτα απολύτως. Και φαίνονται και 2-3 αστέρια λαμπερότερα από ποτέ. 

H φωτογραφική μου δεν είναι για βραδινές ληψεις. Υπόσχομαι (στον εαυτό μου) όμως πως θα ξαναπεράσω με φως ημέρας ή έστω απογεύματος (μέχρι τότε δανείζομαι ένα σπάραγμα μιας φωτογραφίας που έχει τραβήξει από το ίδιο σημείο η ιδιοκτήτρια του σπιτιού)

Συγχαίρουμε τη φίλη Χ. για το καινούριο σπίτι και με έναν αέρα σα να αποχωρούμε από κάπου εξωτικά την αποχαιρετούμε και κυλάμε για το σπίτι. Έχω να βάλω κάμποσες πινελιές ακόμα στο playlist της εκπομπής για την επόμενη. Για σήμερα.

Αlternative country, folk kαι post punk ο συνδυασμός και αν κάποιος/α επιθυμεί να (ξανα)ακούσει το επεισόδιο και να επιβεβαιώσει τα λεγόμενα μου, δεν έχει παρά να εκμεταλλευτεί τη δεύτερη ηχογραφημένη παρουσία του, κατευθείαν από εδώ:

168th lemon's indieground radio show by Lemonostiftis on Mixcloud

ή να κατεβάσει το podcast αυτου με ένα κλικ στο παρακάτω εικονίδιο: 

click pic to download

γνωρίζοντας πως στη διάρκειά του ακούσαμε τα παρακάτω τραγούδια:

• Μάνος Χατζιδάκις - The Dance of Vartan
• 16 Horsepower - Poor Mouth 
• America - A Horse With No Name 
• Drive By Truckers - The Fourth Night Of My Drinking 
• The Steppes - We Make Dreams Come True 
• The Moody Blues - Legend of a Mind (Timothy Leary) 
• Spacemen 3 - Honey 
• Laura Marling - Hope In The Air 
• Indiana Queen - We Like The Way You Move 
• The Count Bishops - Train, Train 
• Cakekitchen - Beautiful Hidden Lagoon 
• Belle & Sebastian - A Politician’s Silence 
• Sufjan Stevens - Fourth Of July 
• Rainy Day - Sloop John B 
• The Feelies - Original Love 
• Robyn Hitchcock - The Man Who Invented Himself 
• Death In June - Rose Clouds Of Holocaust 
• Magic De Spell - Poor Johnny's Lonely Blues 
• Trisomie 21 - The Last Song 
• Elektricni Orgazam - The Man Who Sold The World 
• Public Service Broadcasting - Go! 
• The Jameses-The Haunted Rider 
• of Montreal - Imbecile Rages 
• Buzzcocks - The Way 
• Journey-Don't Stop Believin'

Καλή ακρόαση σε όσους ακούσουν 

και 

ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ 

no name

Παρασκευή 19 Ιουνίου στις 10:00 το πρωί όπως πάντα. όποιος/α επιθυμεί να με συντροφεύσει δικτυακά και ραδιοφωνικά από το σπίτι, τη δουλειά ή απ' όπου αλλού αρκεί να συνδεθεί πατώντας εδώ: indieground

https://www.facebook.com/events/735646673213360/

.--. . --- .--. .-.. . / -.-. .... .- -. --. .

Κάποιους φίλους, κάποιους δικούς, κάποιους εραστές και κάποιες ερωμένες, κάποιους αγαπημένους κι άλλους τόσους γνωστούς, κάποια βιβλία, κάποιους δίσκους και κάποια όμορφα τραγούδια, κάποια βουνά, κάποια νησιά ή κάποια λιμάνια, τα αφήνεις - στην πορεία της ζωής – 

πίσω σου. Ή σε αφήνουν αυτά. 

Μικρός δεν τον καταλάβαινα τον κανόνα αυτόν, τώρα τον κατανοώ και τον αποδέχομαι. Και σαν αναπόφευκτο τον σέβομαι.

ο άνθρωπος φίλτρο

Όταν βγαίνει από η γη το ζουρλομανίταρο μοιάζει με μικρή μπάλα του γκολφ. Γρήγορα μεγαλώνει σχίζοντας στα δυο την λευκή παχιά μεμβράνη που το σκεπάζει και προβάλλει το ολοκόκκινο κεφάλι του διάσπαρτο με άσπρες βούλες. 

Πανέμορφο αλλά εξαιρετικά ιδιότροπο ζώο o Αμανίτης o Μυγοκτόνος (Amanita Muscaria) ή ζουρλομανίταρο. Και δυσκίνητο. 

Στο συγκεκριμένο είδος κάμποσοι εκ των πρόγονων λαών μας απέδιδαν μαγικές ιδιότητες. Τουλάχιστον έτσι ερμηνεύονταν οι παραισθήσεις, το αίσθημα της μέθης, η παραμορφωμένη και ενίοτε «προφητική» όραση, η εγρήγορση της ερωτικής διάθεσης και η αξιοσημείωτη μυϊκή ρώμη που επέφερε η βρώση τους. (Τα μανιτάρια αυτά μαζί με τα μανιτάρια του είδους Phallus impudicus ήταν τα μανιτάρια των Κένταυρων των Σάτυρων και των Μαινάδων της Μυθολογίας και αναπόσπαστο κομμάτι στα Διονυσιακά αλλά και τα Ελευσίνια μυστήρια). 

Σε κάποιους πολιτισμούς τρώγεται για τις παραισθησιογόνες ιδιότητές του. Οι άνθρωποι που τα τρώνε όμως μπορεί να επίσης αρρωστήσουν βαριά. Η παράδοση ήθελε να το δίνουν στον “χαζό του χωριού” κι έπειτα να πίνουν τα ούρα του, διότι έτσι φτιάχνονταν χωρίς να κινδυνεύουν οι ίδιοι.  

υγ.Δε θυάμαι καν γιατί είχα κρατήσει στους ψηφιακούς μου φακέλους ένα σωρό πληροφορίες για το ζουρλομανίταρο όσο κι αν σπάω το κεφάλι μου. Αποκλείω όμως το ενδεχόμενο να μου είχε έρθει η όρεξη να δοκιμάσω - πλέον κυκλοφορεί ευρέως στους ενδιαφερόμενους η ακριβής στο ζύγι, ασφαλής, δόση αναψυχής χωρις να χρειάζεται να πιεις τα ούρα κανενός -.Είχα συνειδητά και επανειλημμένως άλλωστε αρνηθεί τη χρήση του όσες φορές μου είχε προσφερθεί (στο στρατό, που αλλού;).  Ο φόβος είχε νικήσει παραδόξως την περιέργεια. Ο φόβος του μυαλού μου όχι του μανιταριού. 

Athens Pride 2015

  Μέσα στο πλήθος χωρίς να μπορώ να πω με σιγουριά αν ο κόσμος ήταν λιγότερος από πέρυσι – εμένα έτσι μου φάνηκε πάντως –. Στον ενθουσιασμό δε διέκρινα κάποια διαφορά. 

Με συγκινητικούς κάποιους από τους εναρκτήριους λόγους, ξεχωρίζω εκείνον του Βρετανού πρέσβη και του φίλτατου Λύο εκ μέρους της οργανωτικής επιτροπής. 

Λύο Καλοβυρνάς

Με Κωνσταντοπούλου που τα είπε καλά αλλά με ύφος 2-3 Bono και με οργανωμένα αυθόρμητο Καμίνη. Με απόντες τους εκπροσώπους του Τ από το L.G.B.T. κίνημα και παραδόξως ενσωματωμένη πρώτη φορά την αστυνομία. 

Με αναπάντεχες συναντήσεις και με τη φωτογραφική στα χέρια. Πεμπτο-εκτο-έβδομη φορά στο Athens Pride.

επαναφόρτιση

Κάθε χρόνο, στις πέριξ των μέσων του Ιουνίου ημέρες η Ζωή περπατάει δίπλα μας, μικροσκοπική σημαιοφόρος και διαδηλώτρια των δικαιωμάτων των ζωών όλων μας. Θα τη συναντήσω και φέτος που θα έχει μεγαλώσει και θα πατάει γερά με τα δικά της πόδια τους δρόμους της Αθήνας. Στο Athens Pride.  

#

Έχω καιρό να γράψω στο μπλογκ κάτι πιο ...προσωπικό. Κάτι που να με γρατζουνάει μέχρι τελικής λύτρωσης μολονότι δεν έχει στερέψει η ανάγκη να ξεφορτωθώ στο χαρτί τα άλγη και τα άγχη που με κλωτσάνε σαν ανθυποήρωα του Triers. Δεν τα καταθέτω ούτε μουσικά στις επιλογές των εκπομπών της Παρασκευής. Ούτε σε φωτογραφίες ή σε σκίτσα. 

Νομίζω διανύω περίοδο επαναφόρτισης. 

#

Northern soul και post punk, παράταιρος συνδυασμός θα μου πείς και θα συμφωνούσα σε άλλες περιστάσεις. Σήμερα όμως τον βρήκα πολύ ταιριαστό το συνδυασμό και αν κάποιος/α επιθυμεί να (ξανα)ακούσει το επεισόδιο και να επιβεβαιώσει τα λεγόμενα μου, δεν έχει παρά να εκμεταλλευτεί τη δεύτερη ηχογραφημένη παρουσία του, κατευθείαν από εδώ:

167th lemon's indieground radio show by Lemonostiftis on Mixcloud

ή να κατεβάσει το podcast αυτου με ένα κλικ στο παρακάτω εικονίδιο: 

click pic to download

γνωρίζοντας πως στη διάρκειά του ακούσαμε τα παρακάτω τραγούδια:

• The Viscounts - Harlem Nocturne
• Perfume Genius- Normal Song
• The Steppes - Sailing The Silver Cloud 
• Rocky F. Holice - Ready For Take Off 
• Rita & the Tiaras - Gone With the Wind My Love 
• Frankie Valli And The Four Seasons - The Night 
• Dexy's Midnight Runners - Seven Days Too Long 
• Chefs – Sweetie 
• The Dentists - Doreen
• The Pooh Sticks - I Know Someone Who Knows Someone Who Knows Alan McGee Quite Well 
• The Times - Easy as Pie [TFS ''McGoohan'' Sessions]
• The Smiths - 1984 - What Difference Does It Make? [Peel session]
• Bronski Beat - Smalltown Boy [Acoustic 94 Edit]
• Ronnie And Robyn-As Long as You Love Me (I'll Stay) 
• The Kinks - Supersonic Rocket Ship 
• Chris Farlowe - Handbags And Gladrags 
• The 4 Skins - Plastic Gangsters
• Ken Boothe-You Keep Me Hanging On
• The Group feat. Cecil Washington - I Don't Like To Lose
• Noonday Underground – Marvellous 
• Yeah Yeah Noh - Stealing In The Name Of The Lord 
• Inspiral Carpets - Tainted Love
• Soft Cell - Where Did Our Love Go
• Rare – Killer
• The Undertones - Teenage Kicks
• chumbawamba - Bankrobber
• The Crickets - I Fought The Law
• Dead Kennedys - Police Truck
• Sonic Youth – Kissability 
• The Adverts - Fate Of Criminals
• Less Than Worse - Vladimir's Putin his dress on
• The Clash - Know Your Rights [live]

Καλή ακρόαση σε όσους ακούσουν 

και 

ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ 

της Πέμπτης οι ετοιμασίες

Μια πρόσφατη παρατήρηση. Μου πήρε χρόνια να συνειδητοποιήσω πως η οποιαδήποτε δουλειά μπορεί να είναι και διασκέδαση. Μέχρι πρότινος θα μπορούσα απλά να τη χαρακτηρίσω ως επωφελή, προσοδοφόρα, αγγαρεία, αγχωτική, χρήσιμη, ικανοποιητική, κοπιαστική, ...για ένα παγωτό χωνάκι, δύσκολη, εύκολη, της ανάγκης, χρονοβόρα κλπ. 

Φυσικά και δεν αναφέρομαι στην δουλειά των κυρίων της παρακάτω φωτογραφίας. Αυτή είναι η αφίσα για την αυριανή εκπομπή (tην οποία τώρα ετοιμάζω ακούγοντας κάμποση northern soul).

Παρασκευή 12 Ιουνίου στις 10:00 το πρωί όπως πάντα. όποιος/α επιθυμεί να με συντροφεύσει δικτυακά και ραδιοφωνικά από το σπίτι, τη δουλειά ή απ' όπου αλλού αρκεί να συνδεθεί πατώντας εδώ: indieground

https://www.facebook.com/events/1382570035375968/

ελλείψει κληρονόμων

Ευρέως διαδεδομένα εκείνα τα αστεία μεταξύ των μουσικόφιλων και των συλλεκτών που αφορούν την κατάληξη των συλλογών τους μετά το θάνατό τους. Πρωταγωνίστρια των χωρατών σχεδόν πάντα μια … χήρα. Και εύστοχα καθώς κατά βάση και οι ίδιοι οι συλλέκτες δίσκων (ή τουλάχιστον οι περισσότεροι) έχουν στο ρόστερ των άλμπουμ τους και σπαράγματα παλαιότερων συλλογών που από (κακή τους) τύχη βρέθηκαν να ξεπαστρεύονται σε παζάρια και παλαιοπωλεία. 

Θα μου πεις εκεί στηρίζεται ολόκληρη η ζωή. Στην ανακύκλωση ατόμων άνθρακα. Που άλλοτε σχηματίζουν μετασχηματίζονται σε έμβιους οργανισμούς και άλλοτε σε δίσκους βινυλίου. 

Παρότι έχω την εντύπωση πως για ένα μουσικόφιλο κάτοχο δίσκων – δε θέλω να χρησιμοποιήσω το κλινικό «συλλέκτης» - η δισκοθήκη είναι προσωπικό στοίχημα και διαδρομή, ατομικό παιχνίδι δεν μπορώ να πω πως δε σφίχτηκα με ετούτη τη στενάχωρη αγγελία που πήρε το μάτι μου τις προάλλες.

ΠΡΟΣ ΠΩΛΗΣΗ ΠΕΡΙΠΟΥ 2600 LPs 950 CDs 700 DVDs ΜΕ ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ ΟΛΑ CLASIC ROCK-HEAVY METAL-JAZZ-BLUES-DISCO AΠΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΛΟΓΩ ΕΛΛΕΙΨΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΩΝ...16000 EUROS....ΔΩΡΟ ΜΠΟΜΠΙΝΟΦΩΝΟ ΜΕ 30 ΜΠΟΜΠΙΝΕΣ

35 ακροατές συνιστούν

Αλλο ένα συλλογικό επεισόδιο - το 5ο από καταβολής εκπομπής - ολοκληρώθηκε εν μέσω καλοκαιρινής καταιγίδας επιτυχώς σήμερα το πρωί. Ευχαριστώ όσες και όσους έστειλαν τις μουσικές τους επιλογές συνεισφέροντας στη διαμόρφωση του σχεδόν τρίωρου επεισοδίου , όσους μου κράτησαν παρέα κατά την παρουσίασή του. Μαζί κι αυτούς που για οποιονδήποτε λόγο δε μπόρεσαν/κατάφεραν/πρόλαβαν ενώ θα το ήθελαν να στείλουν.  

Τιμή μου να περιτριγυριζομαι από ανθρώπους που ακούν καλή μουσική. Με όλη την υποκειμενικότητα που μπορεί να περικλείει το επίθετο "καλή" .

music will save us all !

Αν κάποιος/α επιθυμεί να (ξανα)ακούσει το επεισόδιο δεν έχει παρά να εκμεταλλευτεί τη δεύτερη ηχογραφημένη παρουσία του, κατευθείαν από εδώ:

166th lemon's indieground radio show by Lemonostiftis on Mixcloud

ή να κατεβάσει το podcast αυτου με ένα κλικ στο παρακάτω εικονίδιο: 

γνωρίζοντας πως στη διάρκειά του ακούσαμε τα παρακάτω τραγούδια:

• The Ventures - Out Of Limits 
• Dreamsalon - Νew Αesthetic 
• Nina Simone - Ain't Got No_I Got Life (Take 3)
• Pixies - Monkey Gone to Heaven
• Boomstate - Rainbow
• Janis Joplin - Mercedes Benz 
• Μαργαρίτα Παπαγεωργίου - Ιλισσός
• Sun Kil Moon-I Watched The Film The Song Remains The Same
• Peter Hammill - Shingle Song 
• Calyer - North Century 
• New Order - Paradise (John Peel Session) 
• Parov Stelar feat. Graham Candy - The Sun
• Γιάννης Γλέζος - The Lament
• Syd Barrett - Baby Lemonade
• Wilco - War On War 
• Broken Jug - Weird Sounds
• Janis Joplin - One Night Stand 
• Timber Timbre - The New Tomorrow 
• Carole King - It's Too Late 
• Wess & The Airedales - Vehicle
• The Renegades - 13 Women
• Cheepskates - Why Is Love 
• Dead Moon - Ill Of The Dead 
• Beirut - No No No
• Ruth - Polaroïd/Roman/Photo
• Awolnation - Sail
• Ramones - We Want The Airwaves
• Them - Don't Look Back 
• Housemartins - Caravan of love
• Daughn Gibson - Shatter You Through
• Sheryl Crow - Tomorrow Never Dies 
• The Gutter Twins - Down The Line
• Deus - Suds & Soda
• Butthole Surfers - Negro Observer 
• Pixies - Trompe le Monde - Motorway to Roswell
• The Flaming Lips - With A Little Help From My Friends

Καλή ακρόαση σε όσους ακούσουν 

και 

ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ 

Η ισχύς εν τη ενώσει - η 5η συλλογική εκπομπή

You can’t always get what you want but if you ask lemon you may listen to what you need !

Καθώς το καλοκαίρι σιγά-σιγά πλησιάζει νομίζω πως έφτασε η ώρα για άλλη μια εκπομπή ακροατών. Ήτοι εσείς διαλέγετε εγκαίρως τα τραγούδια που θα ακούσουμε παρέα την ερχόμενη Παρασκευή, μου στέλνετε τις επιλογές σας κι εγώ - τον ουρανό με τ’ άστρα κι αν μου ζητήσετε -, θα κάνω τα πάντα για να τα βρω: θα τα ψάξω, θα τα ψηφιοποιήσω από βινύλια, θα το κατεβάσω, θα τα αγοράσω, στην ανάγκη θα τα τραγουδήσω ο ίδιος. Εσύ το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να το ζητήσεις εγκαίρως (για να το μάθω είπαμε αν χρειαστεί).

Ένα επεισόδιο αφιερωμένο σε όσους λογίζονται ακροατές – φανατικοί ή μη – της εκπομπής «στον λεμονοστίφτη» που μου κρατάνε συντροφιά ακούγοντας τα εβδομαδιαία μου ημερολόγια/playlist άλλοτε ζωντανά κι άλλοτε ηχογραφημένα .

Παρασκευή 5 Ιουνίου στις 10:00 το πρωί όπως πάντα και για (πολύ) περισσότερο από τις γνωστές δύο ώρες, όποιος/α επιθυμεί να πάρει μέρος στο συλλογικό επεισόδιο αρκεί να συνδεθεί δικτυακά και ραδιοφωνικά από το σπίτι, τη δουλειά ή απ' όπου αλλού πατώντας τον παρακάτω σύνδεσμο:

Ευχαριστώ όσους φίλους και φίλες έχουν ήδη στείλει τις επιλογές τους.

*Όλες οι δίοδοι επικοινωνίας (email, σχόλια στο blog, facebook, σταθερά/κινητά τηλέφωνα) είναι ανοιχτές για τις παραγγελίες. Είμαι ήδη σε εγρήγορση και ευχαριστώ όσους/ες έχουν ήδη συμμετάσχει.

https://www.facebook.com/events/389309981277417/

indieground's awesome mixtape και άλλα συλλογικά

Το «Αν δεν παινέσεις το σπίτι σου κλπ κλπ» της λαϊκής σοφίας όπως κι εκείνο το «Ευλόγησε τα γένια σου…» έχουν γερή και στέρεα βάση σε πάμπολλες καθημερινές περιπτώσεις αλλά ουχί στην προκειμένη. 

Το mixtape που κυκλοφόρησε ο indieground (το πρώτο απο τα 4215) ενόψει των έκτων του γενεθλίων, φτιαγμένο με τις μουσικές επιλογές όλων (ή παρατρίχα όλων) των παραγωγών του, είναι δυναμίτης. Και το μόνο επιχείρημά μου για να σε πείσω για τα λεγόμενά μου είναι να το παραθέσω εδώ ώστε να το ακούσεις. 

Indieground's Awesome Mixtape Part 1 of 4215 by Indiegroundradio on Mixcloud

στο δε tracklist μπορεις να δεις τους καλλιτέχνες και τους τιτλους αλλά και από ποια εκπομπή προτάθηκε το κάθε τραγούδι.

#

Και για να μην ξεχνιόμαστε: αυτήν την Παρασκευή που μας έρχεται η εκπομπή θα είναι στημένη πάνω σε τραγούδια που θα έχουν διαλέξει οι φίλοι κ ακροατές της. 

Γι αυτό όσο είναι καιρός (και μόνο αν θες) στείλε μου κι εσύ μια τραγουδοεπιλογή να συνδράμει το συλλογικό του επεισοδίου.