τα μπάνια του λαού

- Καλησπέρα σας!

- Καλησπέρα κύριε τι θέλετε; είπε τρομαγμένη από τα μούσια μου που έχουν παραφουντώσει και όχι την κορμοστασιά μου, είμαι σίγουρος.

- Να, μόλις βεβαιώθηκα πως το αυτοκίνητο που μόλις πέρασε δίπλα από την ψάθα μας είναι δικό σας και προσπαθώντας να είμαι ευγενικός θα ήθελα να χαρακτηρίσω την επιλογή σας να το παρκάρετε εδώ τουλάχιστον ατυχή. (δεν κάνω πλάκα, έτσι ακριβώς τα είπα).

- Γιατί κύριε σας ενοχλεί;

- Και βέβαια με ενοχλεί της είπα και της αρίθμησα  έναν έναν όλους τους λόγους τους πασιφανείς (αισθητικούς, περιβαλλοντικούς, σεβασμού στον συμπολίτη )

- Έχετε δίκιο μου είπε, και εγώ της ίδιας άποψης με εσάς είμαι. Να μην κατεβαίνουν αμάξια στην παραλία.

- Ναι αλλά εσείς το κατεβάσατε...

- Επρεπε να μου το πείτε να το πάω πιο πίσω!

- Μα εκτός του ότι σας το λέω τώρα το θέμα είναι να σέβεστε από μόνη σας τον διπλανό, να μη χρειάζεται να σας το λένε…

- Έχετε δικιο, έχετε απόλυτο δίκιο, γι αυτό κι εγώ φέρνω τις καρέκλες εδώ μπροστά μπροστά στην παραλία, να μη μπορεί να μπει κανείς μπροστά μου να μου χαλάει κανείς την επαφή με τη φύση!!!

 

Αποστομωμένος και κόκκινος απομακρύνθηκα και περίμενα να δω αν θα μετακινούσε το αμάξι της. Δεν το έκανε. Γι αυτό κι εγώ αναρτώ τις φωτό εδώ, για να μη με λέτε και παράξενο. Σχινιάς 2013.

Κάτι η θάλασσα, κάτι ένα παιχνίδι με ξυλάκια, ευχές και κλειστά μάτια που μ'έμαθε η μικρή Σ. στην παραλία κάτι το ταβερνάκι έπειτα στην άκρη του πουθενά έκαναν τη γκρίνια μου να εξατμιστεί. 

Κι έτσι φτάνουμε στο σήμερα, το "πάλι τρίωρο" επεισόδιο της εκπομπής, το κυριολεκτικά καυτό στούντιο του σταθμού, τις εκτός πλαισίου μουσικές επιλογές και όλους όσους τις άκουσαν (ελπίζω να το ευχαριστηθήκατε) καρατώντας μου παρέα είτε επικοινωνόντας είτε όχι. 

Το σημερινό  (το 88ο) επεισόδιο σε ...απευθείας β' προβολή υπάρχει εδώ για όσους/ες το έχασαν ακουσίως:

ενώ η απόκτησή του ως podcast σε εμ-πη-θρη επιτυγχάνεται με το πάτημα του ακόλουθου εικονιδίου. 

Το playlist της εκπομπής στο πρώτο δικό μου σχόλιο.

Εντωμεταξύ μιας και την επόμενη Παρασκευή (στην πιθανότατα προτελευταία εκπομπή της σαιζόν) συμπληρώνονται 3000 τραγούδια που έχουμε ακούσει παρέα, προσκαλώ/παρακαλώ όλους τους φίλους ακροατές  να "στήσουν" το επεισόδιο στέλνοντάς μου τις παραγγελιές και  τις επιλογές τους. 

 Καλή ακρόαση σε όσους ακούσουν και καλό Σαββατοκύριακο σε όλους.

 

 λεμονοστίφτις

μισό γραμμάριο τραγούδια

 

 

Λίγο πριν φτάσουμε στο τέλος της δεύτερης σαιζόν των εκπομπών στον indieground και ακόμα λιγότερο πριν συμπληρωθούν 3000 εκπεμφθέντα τραγούδια από τον λεμονοστίφτη (γι αυτό θα τα ξαναπούμε καθώς προβλέπεται ο κατάλληλος εορτασμός) ετοιμάζω ένα ακόμα (σίγουρα υποκειμενικά - ελπίζω κι αντικειμενικά καλό) επεισόδιο.  

 

Παρασκευή 28 Ιουνίου στις 10:00 το πρωί θα είμαι στο σταθμό φορτωμένος με μισό γραμμάριο ψηφιοποιημένων τραγουδιών και προσκαλώ σε μουσική συνακρόαση όποιον/α επιθυμεί να με συντροφεύσει για τις λίγο περισσότερο από τις συνηθισμένες 2 ώρες της εκπομπής, προτρέποντας τον να συμπλέξει τις δικτυακές του ίνες με εκείνες του indieground online radio,  πατώντας εδώ:

https://www.facebook.com/events/209276615888664/

postcards from greece

Δεκάδες μικρές καθημερινές ιστορίες όπως θα μπορούσαν να έχουν συμβεί (και καταγραφεί) σε κάποια ελληνική παραλία, οποιαδήποτε στιγμή της τελευταίας τριακονταετίας. 

υγ. "The music seems to give the video a feeling as if the camera man is looking at them from another perspective altogether like a study another species would do on the human species", το καλύτερο σχόλιο που είχα πάρει όταν το είχα - εγώ ο εξωγήινος - ανεβάσει στο ΥΤ το 2008. 

Η μουσική είναι παραχώρηση του φίλου Πάνου Γκίκα.

το 87

Η τετριμμένη εισαγωγή: Το πρωί, έπειτα από λίγο μόνο ύπνο, πολλά όνειρα, περισσότερους καφέδες και τσιγάρα ένιωσα παραδόξως  καλοδιάθετος. Ντύθηκα τα καλοκαιρινά μου, κατέβηκα στο καυτό, έρημο σχεδόν κέντρο της πόλης. Παράγγειλα ένα καφέ ακόμα, και ξεκλείδωσα - ήδη μούσκεμα στον ιδρώτα - το στούντιο του σταθμού. Η ιεροτελεστία της Παρασκευής είχε μόλις ξεκινήσει. Άριστες (υποκειμενικό αυτό) μουσικές επιλογές, μεγάλη ακροαματικότητα, λίγα τα κομπιάσματά μου. 

Οι ειλικρινείς ευχαριστίες: Ευχαριστώ όσους και όσες μου κράτησαν παρέα, ελπίζοντας να το ευχαριστήθηκαν όσο κι εγώ.

 
Η ηχογράφηση: Το σχεδόν τρίωρο, (το 87ο) σημερινό επεισόδιο σε ...απευθείας β' προβολή υπάρχει εδώ:

ενώ η απόκτησή του ως podcast σε εμ-πη-θρη  επιτυγχάνεται με το πάτημα του ακόλουθου εικονιδίου. Το playlist της εκπομπής στο πρώτο δικό μου σχόλιο.

 Το playlist: Όπως πάντα στο πρώτο δικό μου σχόλιο.

 Καλή ακρόαση σε όσους ακούσουν και καλό Σαββατοκύριακο σε όλους.

 

 λεμονοστίφτις 

double A-side

Στους δίσκους 78 στροφών αρχικά και αργότερα στα σινγκλάκια, τα 45αρια (αλλά και τα EPs) καθιερώθηκε ο όρος A-side και B-side. Στις πρώτες πλευρές (A-sides) φιγουράριζαν τα τραγούδια που επέλεγε είτε ο καλλιτέχνης είτε η δισκογραφική εταιρία για να βρουν εύκολα "αέρα" στα ραδιόφωνα, και (φορτωμένα ευχές και ελπίδες) να γίνουν επιτυχίες.

Στις "αδικημένες" δεύτερες πλευρές (ενίοτε αποκαλούμενες και flip sides) βρίσκονταν ηχογραφήσεις - πολλές φορές στριμωγμένες και δυο δυο - που συνήθως δεν τα κατάφερναν να μπουν στα άλμπουμ. Ακόμα και αν τυπώνονταν στα πλαίσια του "value for money" αξιώματος που καθόριζε την αξία του μικρού δίσκου, κατάφεραν κατ' αυτόν τον τρόπο να γλιτώσουν την απ΄ευθείας παράδοσή τους στη λήθη και την ανυπαρξία. Ευτυχώς δηλαδή γιατί πολλά σπουδαία τραγούδια φτάσαν (και φτάνουν) έτσι έως και σήμερα στα αυτιά μας.

Τι συνέβαινε όμως όταν δυο ισάξια τραγούδια αξίωναν την πρώτη πλευρά του 7ιντσου κυκλικού βινυλίου συγχρόνως; Η απάντηση βρέθηκε γρήγορα σε μια σολωμόντεια λύση. Το παραδοσιακό single τυπωνόταν όπως πάντα, μόνο που το συνόδευε πλέον και ένας τίτλος. Αυτός του Double A-Side.

Κάπου εδώ τελειώνει η εισαγωγή που θα οδηγήσει στη μία και μοναδική φράση που ήθελα να γράψω: Το αυριανό επεισόδιο της εκπομπής (86ο) είναι έτοιμο, ισάξιο κατά τη γνώμη μου με το πολύ καλό προηγούμενο και έτσι ως δεύτερο μέρος ενός Double A-Side κόνσεπτ θα το ευχαριστηθώ.

Αν παρ' ελπίδα, αύριο Παρασκευή 21 Ιουνίου στις 10:00 το πρωί, κάποιος/α επιθυμήσει να με συντροφεύσει για λίγο περισσότερο από τις συνηθισμένες 2 ώρες της εκπομπής, δεν έχει παρά να συμπλέξει τις δικτυακές του ίνες με εκείνες του indieground online radio,  πατώντας εδώ:

 https://www.facebook.com/events/547128785326516/

 UPDATE:

Εδώ θα βρεις το αυριανό επεισόδιο: το 87



 υγ.

RIP: James Gandolfini (Sep 18, 1961 – Jun 19, 2013)

ώρα για ύπνο

σχεδ. Enki Bilal

Η παχιά σιγουριά του "Σήμερα είναι!" ειναι σφηνωμένη στο κεφάλι του την ώρα που ξυπνάει, το μεσημέρι όμως σκάει μύτη η πρώτη αμφιβολία: "Ρε, μπας και δεν είναι ούτε σήμερα;".
Είναι κόκκινα σίγουρος πως "Τελικά δεν ήταν ούτε σήμερα" όταν είναι ήδη απόγευμα, και στωικά αναμένει τη βραδυνή ψυχραιμία που θα τον στείλει για ύπνο. "Αύριο θα είναι...".
Εντωμεταξύ ζει τη ζωή του.

το soundtrack της ανάρτησης

ιδεοληψία

σχεδ. Robert Crumb

Το ................... με την ιδεοληψία είναι όταν αντιλαμβάνεσαι ότι τελικά δεν ήταν η ιδέα σου. 

α. καλύτερο
β. ενδιαφέρον / αστείο
γ. χειρότερο
δ. κανένα από τα παραπάνω

let us then, free from hate

   live happily among men filled with hatred

let us dwell in love

Περήφανος - αν και διανύω μάλλον αντιχίππικη φάση - για το ψυχεδελικό ποστεράκι που απέκτησα την προηγούμενη εβδομάδα στο παζάρι. Το μόνο από τα 5 που έσωσα από την επερχόμενη καταστροφή. Κάτω στα χώματα, σε ένα σωρό μισοκαμμένων χαρτιών, τευχών του Ιδεοδρόμιου, βιβλίων του Εμπειρίκου και αρκετών σουρεαλιστικών πρωτότυπων - κάποια στυλό σε χαρτί, κάποια τέμπερα - σκίτσων μεταξύ άλλων. Βλέπεις δεν έκανε σκόντο ο "πωλητής".

σαν άτυπο - κι όχι μόνο μουσικό – ημερολόγιο

"Συναισθηματικά φορτισμένες είναι πάντα οι εκπομπές σου", μου είπε τις προάλλες μία φίλη (και αδελφή ψυχή) που – περίεργο πως -  έχει μάθει στο μάλλον σύντομο χρονικό διάστημα της γνωριμίας μας  να με αποκρυπτογραφεί. Και εγώ δεν το αρνήθηκα.  Συνήθως τα περισσότερα τραγούδια που ακούμε, επιλέγονται και  δένονται πάντα με τέτοιο τρόπο ώστε να λειτουργούν σαν άτυπο - και όχι μόνο μουσικό – εβδομαδιαίο ημερολόγιο, να σχηματοποιούν και να καταγράφουν τις σκέψεις μου, να εκφράζουν τα συναισθήματά μου ή να απευθύνουν όταν κι όπου πρέπει τα λόγια που δεν καταφέρνω/προλαβαίνω/τολμώ να αρθρώσω (ή να αναρτήσω) μεσοβδόμαδα.  Γι αυτό άλλωστε κάθε Παρασκευή εύχομαι σε όσους/ες με άκουσαν (ή θα με ακούσουν) να ευχαριστήθηκαν την εκπομπή τουλάχιστον όσο κι εγώ. 

Δυνατή, πολύ δυνατή η σημερινή εκπομπή, τόσο σε επίπεδο επιλογών (κάποιος έχασε τη μετριοφροσύνη του εδώ) όσο και σε ήχο και ρυθμό με post rock n' roll διάθεση να κυριαρχεί. Ένταση, σπάραγμα (η λέξη δεν χρησιμοποιείται μεταφορικά) χωρίς ίχνος κλάψας και κάθε μυς να γδέρνεται χορεύοντας τις κοφτερές νότες. Την καταευχαριστήθηκα στις 2,5 (...μόλις) ώρες που διήρκεσε, το αυτό επιθυμώ δι' υμάς.

Το ηχογραφημένο σημερινό επεισόδιο σε β' προβολή υπάρχει εδώ
 

 ενώ η απόκτησή της ως podcast σε εμ-πη-θρη  επιτυγχάνεται με το πάτημα του ακόλουθου εικονιδίου. Το playlist της εκπομπής στο πρώτο δικό μου σχόλιο.

 

click pic to download

Καλή ακρόαση σε όσους ακούσουν και καλό Σαββατοκύριακο σε όλους. Θα τα πούμε.

 λεμονοστίφτις