τέσσερα χρόνια εδώ

Όλη τη βδομάδα είχε μια παράταιρη για την εποχή ζέστη. Σήμερα όμως το γύρισε. Έξω κάνει κρύο, είναι βράδυ της 14ης Ιανουαρίου του 2010, τα καλοριφέρ έχουν κλείσει από ώρα κι εγώ έχω ξεχαστεί με το φανελάκι. Αναψοκοκκινισμένος από ενθουσιασμό μπροστά σε μια πιθανή περιπέτεια, έχει περάσει καιρός να νιώσω έτσι, δεν κρυώνω. Στέκομαι μπροστά από τον υπολογιστή κοιτώντας σα χάνος τη φωτεινότητα της οθόνης να σκιάζεται από 30 αμήχανες λέξεις, 5-6 σημεία στίξης και μια σχετικά αποκαλυπτική φωτογραφία (μου). Αναρωτιέμαι αν θέλω πραγματικά να πάρω το μπλε ή το κόκκινο χάπι πατήσω το κουμπί «δημοσίευση» . 

Στράγγιξα την τελευταία γουλιά της μπύρας μου και πήγα στο μπάνιο να πλύνω τα δόντια μου. Λίγα λεπτά αργότερα, έπεσα στο κρεβάτι και είχα σχεδόν αποκοιμηθεί, όταν σχεδόν μηχανικά πετάχτηκα όρθιος. Με το μάτι γαρίδα και τις αναστολές σε ύπνωση ξανάνοιξα τον υπολογιστή και χωρίς να το πολυσκεφτώ πάτησα το ρημαδοκουμπί. Κάπως έτσι ξεκίνησε το μπλογκ ετούτο. 

Τέσσερα χρόνια και 883 πατήματα αυτού του κουμπιού αργότερα πολύ σπάνια μετανιώνω για εκείνη τη νυχτερινή απόφασή μου.

ρε, για πότε περάσαν

4 χρόνια ! 

Miles Davis - Four