Εθισμένοι του ανεκπλήρωτου έρωτα και τζάνκια του διαδικτύου. Στάλκερ των οπτικών ινών, μεγαλοπρεπείς αυνάνες και χαμηλόφωνες εγγαστρίμυθες φωνές που ζητάνε συντροφιά στο κρεββάτι. Αξιοπρεπέστατοι μοναχικοί δειλοί, οι ντροπαλοί για μια ζωή και κάμποσοι ξεδιάντροποι που ζητιανεύουν από εκεί που κάποτε φτύνανε. Γιγάντιες αποτυχίες βολεμένες πίσω από το εύηχο 'καταραμένη καρδιά', εκβιαστές οι τζογαδόροι των εύκολων δακρύων, καταθλιβικοί πρίγκηπες και βασίλισσες του δράματος, ημιπαράφρονες αλκοολικοί σε συνοικιακά μπαρ, μαδημένα ροκαμπίλια και άλλες ανεπρόκοπες γνωριμίες. Εργασιοθεραπευόμενοι μαλάκες. Ψωνισμένες κουκουβάγιες στο κυνήγι της μεγάλης προσδοκίας, μεγάλες δόσεις αποσμητικού σε σπρέυ, Πλατωνικές ανοησίες και καθωσπρέπει αμίλητα ζευγάρια καλοντυμένα ατσαλάκωτες πυτζάμες. Στο παραλίγο άνθρωποι με χοντρούς λαιμούς, διαψευσμένοι γάμοι, φούσκες με αλογοουρές, ένα βιβλίο κι ένα τηλεκοντρόλ στο κομοδίνο, ανέραστες εικοσάχρονες χωρίς κυτταρίτιδα και μπερμπάντηδες άνθρωποι στα πέριξ των πενήντα με μάτια που γυαλίζουν πριν τους πάρει ο ύπνος στον καναπέ. Ήσυχες ζωές, βρώμικα όνειρα και το φαγητό στην κατσαρόλα που βγήκε πάλι άνοστο. Κάψα και λιγούρα. Και λύπη στα μάτια μιας σαραντάρας που απλώνει τη μπουγάδα στην ταράτσα το βράδυ, ανήμερα του Βαλεντίνου. Όλοι το ίδιο ψάχνουμε, σκέφτομαι και καμαρώνω τα σκονισμένα παπούτσια μου και το φρεσκοβαμμένο μου παλιό κοτλέ.
Βγάζω συγκινημένος από την τσέπη το ένα μου κέρμα και το δίνω στους ακορντεονίστες του βαγονιού που παίζουν το “I've seen that face before” καταμεσής της σήραγγας που ενώνει το Χολαργό με την Εθνική Άμυνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου