Στον απόηχο του προηγούμενου επεισοδίου, και με φόρα από το 1966 η βινυλιακή ενδοσκόπηση φαίνεται να αποδίδει καρπούς. Μεγαλώνοντας αντιλαμβάνεσαι σιγά- σιγά πως τα νεκρά όνειρα όχι μόνο δεν δαγκώνουν - τουλάχιστον αν πάρεις μια ανάσα και τα κοιτάξεις κατάμουτρα - αλλά αποτελούν πρώτης τάξεως υπόστρωμα για να ριζώσουν καινούρια.
Περιμένοντας τη βροχή μιαν ηλιόλουστη Πέμπτη με την ευχή να είναι η μουσική η λύση για τα περισσότερα προβλήματα. (Ή έστω το ταιριαστότερο σάουντρακ να μας συντροφεύσει με τα καλύτερα των τραγουδιών της.)
Ένα καινούριο επεισόδιο αυτήν την
Τις ευχαριστίες μου στην Α που κόσμησε τη σημερινή αφίσα και την καλημέρα μου σε όλες και όλους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου