κι η κατσίκα καμαρώνει

Μοναστηράκι 2012. Κάτι ο ζήλος των ομιλητών, κάτι οι αγριοφωνάρες τους δε χρειάστηκε ούτε στιγμή να στήσω αυτί για να ακούσω τις δεκάδες συζητήσεις "πολιτικού" περιεχομένου που διαμείβονταν γύρω μου.

 Εστίασα όμως την προσοχή μου σε εκείνο το κομμάτι του εκλογικού σώματος που βρίσκονταν εκεί εργαζόμενο (και όχι σε εκείνους που σαν την αφεντιά μου κυνηγάνε Κυριακάτικα τα προσωπικά τους άγια δισκοπότηρα).

Οι περισσότεροι τσιγγάνοι – άριοι γαρ -  έχοντας τουλάχιστον έναν Πακιστανό ο καθένας στη δούλεψή του, ευαγγελίζονταν  αραχτοί, λεβέντικα εθνικοσοσιαλιστικά ιδεώδη βροντοφωνάζοντας "έξο οι ξένοι" ή "Εγοοό;  Χρισί αυγί βέβεα" ανάμεσα σε  "Μαχούντ (ή κάπως έτσι) τράβα φέρε μου άλλη μια μπίρα" ή "Μαχούντ κουβάλα το σκρίνο που αγόρασε η κιρία"'

Μια σελίδα ιστορίας να 'χατε διαβάσει σε όλη σας τη ζωή  θα ξέρατε ποιοι κινδυνεύουν πρώτοι από την ψήφο σας, σκέφτηκα αηδιασμένος και μουρμούρισα:  

- Η κουράδα κρέμεται κι η κατσίκα καμαρώνει.

- Τι; Με ρώτησε ένας από την ομήγυρη.

- Άσε τίποτα είπα, σηκώθηκα κι έφυγα, τι να εξηγήσεις.

 #

You'll be the first to go
You'll be the first to go
You'll be the first to go
Unless you think

που λένε και οι Dead Kennedys: