το μπουόνο που σκοτώνει

Μια κόκκινη μαλακή μάζα, χωρίς συγκεκριμένη υφή, σαν προϊόν αποτυχημένου πολυμερισμού που έχει υποστεί τυχαία πυρολυτική βιοδιάσπαση και γεύση 2,2,4 τριμέθυλοοπεντάνιου (aka βενζίνη) και γανιασμένου ντενεκέ που έχει διαβραχεί σε ζουμί ζουπηγμένων μαζί με τα φτερά υπολειμμάτων κοτόπουλου. Σε σχήμα ορθογώνιου παραλληλεπίπεδου το buono κοτόπουλο καιροφυλακτούσε στην κονσέρβα του να σημαδέψει δια παντός (στην καλύτερη) τον πρώτο αθώο άνθρωπο που θα συναντούσε. 

Κι έτυχα εγώ στο διάβα του, ή για να μην αποποιούμαι τις προσωπικές ευθύνες, την κονσέρβα την αγόρασα ο ίδιος προχθές από το σουπερμάρκετ Σ (παρ' όλα αυτά δεν αποδέχομαι το χαρακτηρισμό του σαβουροφάη).  Δυο μάρκες είχε στα ράφια του, μια γνωστή κι αυτή, σήκωσα 1-2 από την κάθε μία - κοτόπουλο και όχι χοιρινό για λόγους …υγείας – και να 'μαι τώρα που πρέπει να προειδοποιήσω το 93,08% των συμπολιτών μου να μην επιδιώξουν οποιαδήποτε επαφή μαζί της. (Το υπόλοιπο 6,92% είπαμε το έχω αποκληρωμένο, οπότε μπορεί να φάει).

Λέω, θα ‘χει λήξει. Μπα, η αθάνατη όπως αποδεικνύεται κονσέρβα λήγει στις 9 Σεπτεμβρίου. Του -  αν δεν έχουν κάνει ΚΑΙ ορθογραφικό λάθος στη συσκευασία – 2077.

Τελικά έφαγα τη φασολάδα μου σκέτη και σήμερα δυο μέρες μετά, ο σκουπιδοτενεκές που φιλοξένησε το προϊόν για μόλις 2 ώρες, παρ’ ότι άδειος και πλυμένος αναδίδει σε κάθε του άνοιγμα τη μυρωδιά της κόκκινης μαλακής μάζας, χωρίς συγκεκριμένη υφή, σαν προϊόν πολυμερισμού ……