pride is the prize

Κι επειδή ο εκφασισμός της κοινωνίας δεν είναι προ των πυλών αλλά έχει περάσει πια τα τείχη – το "κι εμείς γελούσαμε στις γειτονιές, την πρώτη μέρα" που λέει το τραγούδι, το θεωρώ ανεύθυνο και επικίνδυνο αν είναι το μόνο αντανακλαστικό. 

Δικαιολογείται μόνο σαν σάστισμα σε πρώτο χρόνο που ακολουθείται από προσαρμοσμένη στους μοντέρνους καιρούς που διανύουμε πάντοτε βαθειά πολιτική αντίδραση, ικανή να εκφραστεί ακόμα κι έμπρακτα – ναι έμπρακτα – όταν κι εφόσον χρειαστεί.
Τα αναμεταξύ μας δικτυακά ξόρκια δε φτάνουν και καθώς επείγουν νομοθετικές ρυθίσεις κι εφαρμογή τους αν και επείγουν δεν βρίσκονται ακόμα ούτε στην ατζέντα.

Μεθαύριο 09.06.12 είναι το Athens Pride στην πλατεία Κλαυθμώνος. Έχοντας παραβρεθεί και βιντεοσκοπήσει τα προηγούμενα τρία φεστιβάλ, θεωρώ πως τουλάχιστον λόγω συγκυριών η φετινή εκδήλωση έχει την ευκαιρία να βρει μια κατεύθυνση περισσότερο πολιτικής έκφρασης (εις βάρος ίσως ) της χορευτικής.

Τα βιντεάκια από τα προηγούμενα τρία Athens Pride (2009, 2010, 2011), ομολογώ πως το καταδιασκέδασα φτιάχνοντάς τα. Και τις μουσικές τους επενδύσεις εξίσου. Καινούριο όμως δεν ξέρω αν θα φτιάξω, παρόλο που αν κατέβω θα έχω τη γερο-κάμερα μαζί μου. Κι αυτό όχι μόνο γιατί έχω χάσει το χέρι μου στο editing τελευταία, αλλά γιατί πιστεύω ότι έχω εξαντλήσει και εικονοληπτικά το θέμα. Ίδωμεν.

Μ'αυτά και μ' αυτά στο μυαλό ετοίμασα για αύριο Παρασκευή 08.06 ένα ακόμα επεισόδιο "στον λεμονοστίφτη". Όπως πάντα στις 10 το πρωί (κερνάω και καφέ) στον indieground radio. Όσοι πιστοί (και ξύπνιοι) ακούσετε:

υγ. bonus ένα σκιτσάκι που έπεσε στην αντίληψή μου προ καιρού στην αντίληψή μου και μ'άρεσε.