στις πλάτες τεσσάρων ελεφάντων

Μετά το ναυάγιο κολύμπησε προς τα εκεί που πίστευε πως είναι η στεριά. Και για καλή του τύχη - γιατί θέμα τύχης καλείται ένας επιτυχής προσανατολισμός έπειτα από 952,3 ημέρες ανέμελης πλεύσης πάνω στην προδότρα βάρκα που τον άφησε απροειδοποίητα και μεσοπέλαγα - του πήρε πολύ λιγότερο χρόνο απ' ότι υπολόγιζε για να φτάσει πίσω. Σημάδι πως για πολύν καιρό έγραφε απλά κύκλους στη σκονισμένη θάλασσα αφού μόλις σε 7,2 εβδομάδες έφτασε σε γείτονες του λιμανιού εκκίνησης ακτές. 

Τότε άπλωσε, αποκαμωμένος - μα ζωντανός -. τα χέρια να πιαστεί από τα βράχια, να κρατηθεί όσο γερά θα του επέτρεπαν οι δυνάμεις που του απέμεναν και να τα σκαρφαλώσει. Όμως τα βράχια ανατρίχιασαν επικίνδυνα στη θέα των απλωμένων δαχτύλων που θα τα ακουμπούσαν και στριφογύρισαν τις ακονισμένες από τον άνεμο άκρες τους σαν λεπίδια από μπλέντερ. 

Ο ναυαγός με το χέρι ματωμένο χέρι ξάπλωσε ανάσκελα στον αφρό της θάλασσας και στα βυθισμένα του αυτιά αντήχησε η ακανόνιστη αναπνοή του να ανεβοκατεεβαίνει. 

Ας κάνω πως βρίσκομαι σε διακοπές σκέφτηκε σε μια προσπάθεια να ηρεμήσει τον εαυτό του. Πως όσα με αφορούν βρίσκονται υπό τον έλεγχο μου και ότι το σύμπαν συνεχίζει να πορεύετεται όπως πάντα επάνω στις πλάτες των τεσσάρων ελεφάντων που πατούν στο καβούκι της τεράστιας χελώνας.

Έριξε μια τελευταία ματιά προς τον μωβ ουρανό, τον είδε να καμπυλώνει και να γίνεται ένας πελώριος αναποδογυρισμένος κώνος που ισορρόπησε απαλά την κορυφή του πάνω στο δέρμα της παγωμένης του κοιλιάς, κι έκλεισε τα μάτια του.

Τώρα που γράφει αυτές τις κατσαρές γραμμές βρίσκεται στο κατάφωτο από κεριά δωμάτιο όπου είναι αποθηκευμένοι οι μετρητές ζωής – ράφια επί ραφιών γεμάτα από δαύτους, κοντόχοντρες κλεψύδρες, μια για κάθε ζωντανό άνθρωπο, που μεταφέρουν αενάως τη λεπτή τους άμμο από το μέλλον στο παρελθόν. 

Το αθροιστικό σφύριγμα από τους κόκκους που πέφτουν κάνει το δωμάτιο να ουρλιάζει όπως η θάλασσα. 

#

Για τον Terry Pratcett, τον  αγαπημένο μου συγγραφέα που έδωσε οντότητα στον φανταστικό δισκόκοσμο και που πέθανε προχθές, δημιουργικός ως το τέλος παρότι χτυπημένος από Αλτσχάιμερ 

Λένε πως η ζωή σου περνάει μπροστά από τα μάτια σου λίγο πριν πεθάνεις. Αυτό είναι αλήθεια, λέγεται Ζωή.

Terry Pratcett

(28.4.1948 – 12.3.2015)

υγ. Επειδή ερωτήθηκα 3 φορές τίνος είναι το παραπάνω κειμενάκι, η απάντηση είναι: "Δικό μου" εκτός από μια πρόταση που ανήκει  στον Terry Prattchett.