pop goes velvet (again)

Την ξαναθυμήθηκα πριν καμιά δεκαριά πρωινά όταν η ολιγόλεπτη μα ψυχωμένη διάλεξη που έδωσα  (πυροδοτούμενη από φίλια αναφορά στους Nirvana) για την επιδραστικότητα των Pixies, κατέληξε στην εκ νέου εξύμνηση των Velvet Underground.

Την στιγμιαίας, αλλά μεγάλης έμπνευσης,  περιστρεφόμενη γύρω από τους Velvet και των μουσικών που τους στελέχωσαν, μη αντιπροσωπευτική του συνολικού τους έργου, ιδιόρρυθμη αυτή συλλογή. Η οποία ήταν το χριστουγεννιάτικο δώρο του blog προ τριετίας του οποίου οι νόμοι του διαδικτυακού downloading δεν του επέτρεψαν να μείνει παραπάνω από μόλις ένα μήνα διαθέσιμο για ακρόαση ή για κατέβασμα.

Επιμελημένη, με εκείνον τον τρόπο που δε θα ενοχλήσει νομικά κανέναν πλέον, την προσφέρω ξανά εν όψει εορτών. Αντίδωρο λόγω έλλειψης νέου ραδιοφωνικού επεισοδίου.  

Και επιμένω πως δεν είναι διόλου αντιπροσωπευτική του συνολικού τους έργου καθώς εστιάζει κυρίως στην avant garde, θορυβώδη πλευρά του χαρακτήρα, τόσο του συγκροτήματος όσο και των solo  ηχογραφήσεων των μελών,  και - πλην εκείνων των μελωδικών εξαιρέσεων που επιβεβαιώνουν τον κανόνα -, περιηγείται σε αρχέγονα drones και σε  πρώιμα, επαναλαμβανόμενα ηχοτοπία.

«Ο θόρυβος είναι ευεργέτης αν του δώσεις ηθελημένα χώρο δράσης. Καθαρίζει κι απολυμαίνει τον ταλαίπωρο νου όπως θα έκανε ένα  αδιάκοπα επαναλαμβανόμενο mantra.  Ο θίασος των Velvet Underground ηχογράφησε εθιστικά δείγματα θορύβου τόσο πριν καταφέρει να τον τιθασεύσει αριστοτεχνικάστις επίσημες κυκλοφορίες του, όσο και μετά τη διάλυσή του. Άλλοτε κατά μόνας και άλλοτε σε  ομάδες των δύο ή τριών(αλλά και ως πρώιμοι V.U.)», έγραφα τότε.

13 ηχητικά κομμάτια λοιπόν, μέσα από demo, flexi disc, ζωντανές παραστάσεις (Exploding plastic inevitable performance), ηχογραφήσεις σε τετρακάναλα και σε απλά κασετόφωνα.  

Pop goes velvet by Lemonostiftis on Mixcloud

Οι πειραματισμοί του John Cale πριν καλά-καλά σχηματιστούν οι Velvet,  ενίοτε με τη συνδρομή της κιθάρας του Sterling Morrison, o Angus McLise, ο άνθρωπος που αδισκογράφητα πρωτοχτύπησε τα τύμπανα τους, πριν ακόμα καταλάβει η Maureen Tucker τη θέση πίσω από τα ντραμς, η στοιχειωμένη φωνή της Nico, ο Lou Reed στην πρωτοποριακή παράνοια του Metal Machine:

• John Cale - The Second Fortress 10.38' (Sun Blindness Music 1965-68)
• The Velvet Underground - Loop  7.15' (Split flexi 7'' with Timothy Leary, 1966)
• Angus MacLise, Tony Conrad and John Cale - Trance #2 5.13' (The Cloud Doctrine, selected tapes by Angus McLise, 1965)
• Nico - Janitor Of Lunacy 4.04' (Desertshore, 1970)
• John Cale & Sterling Morrison - Stainless Steel Gamelan 10.25' (Stainless Gamelan: Inside the dream syndicate vol III, 1965)
• Maureen Tucker - Concerto In D Major 3.47' (Playin' Possum, 1981)
• Lou Reed -  Metal Machine Music 1.34' (Metal Machine Music, 1975)
• The Velvet Underground -  Wrap Your Troubles In Dreams 15.50' (Tape Recordings demo, 1965?)
• The Velvet Underground -  Melody Laughter (Live) 10.45' Extract from Exploding Plastic Inevitable, performance Valleydale Ballroom,, Ohio, Nov, 4, 1966)
• John Cale - Summer Heat 11.08' (Sun Blindness Music 1965)
•  Angus McLise - Humming in the Night Skull 8.14' (The Invasion of Thunderbolt Pagoda)
• Maureen Tucker - Ellas 6.01' (Playin' Possum, 1981)
• John Cale - Day Of Niagara 30.55' (Days of Niagara, 1965)

είναι όσα μουσικά μέρη διάλεξα τότε και δεν προσθαφαιρώ τίποτε παρότι έχω εντοπίσε μερικές ακόμα ηχογραφήσεις που θα άξιζαν να παρεισφρήσουν. Επιφυλάσσομαι όμως για το μέλλον, για ένα vol2.  

click pic to download

Μέχρι τότε όποιος θέλει μπορεί να κατεβάσει την παραπάνω συλλογή πατώντας το γνωστό πλέον παραπάνω εικονίδιο.

υγ.                                                                      GIVE THE GIFT OF MUSIC