αντιξοότητες

Ο θείος τους ο Αντίξοος - έτσι τον φώναζαν όλοι οι συγγενείς - ,  δε συμμετείχε στα οικογενειακά γλέντια, παρότι καλεσμένος και (ωσεί) παρών σε αυτά. Ούτε στις επισκέψεις με τα τραπεζώματα ή τις οικογενειακές διακοπές και τις εκδρομές στην παραλία άφηνε την παραμικρή χαραμάδα του χαρακτήρα ή της διάθεσής του να φανερωθούν στους παρευρισκόμενους ομοαίματούς του. Με το πρόσωπό του πάντα χωμένο σε ένα τετράδιο, ή σε ένα μπλοκ, ο θείος Αντίξοος έγραφε ασταμάτητα - έτσι τον θυμούνται όλοι, έτσι τον φαντάζομαι κι εγώ από τις διηγήσεις τους - και κανείς δεν είχε το δικαίωμα (ίσως και την όρεξη) να σπάσει το εμπάργκο και να διαβάσει τις ολοένα αυξανόμενες παραγράφους. Μόνο τον άφηναν, ως ήθελε, στην ησυχία του, αμίλητο κι αμέτοχο των όποιων γεγονότων συνέβαιναν γύρω του. 

Τον προηγούμενο μήνα που εγκατέλειψε τα εγκόσμια ο θείος Αντίξοος οι κοντινοί του άνθρωποι, οι κληρονόμοι, πήγαν να καθαρίσουν το διαμέρισμα που τους άφησε. Είχαν συγυρίσει τα βιβλία του, τις εφημερίδες του, ίσως να είχαν μαζέψει και τα ρούχα του από τις ντουλάπες, όταν έπεσαν πάνω στα περίφημα τετράδια, τα μπλοκ και τις σελίδες με τα χειρόγραφα του εκλιπόντος. Τα άνοιξαν, περιμένοντας να διαβάσουν με δέος όλα όσα έγραφε θείος τους όλα τα χρόνια. Με πεντακάθαρη γραφή, άψογη γραμματοσειρά, χρήση τόσο στυλό όσο και μολυβιού, και κάπως καθαρευουσιάνικη σύνταξη οι συμπληρωμένες σελίδες δεν περιείχαν άλλο από manual. Εγχειρίδια χρήσης και λειτουργίας συσκευών, αντιγραμμένα λέξη προς λέξη, σειρά προς σειρά στα λευκά φύλλα χαρτί. 

Ξεφύλλισα το ένα μπλοκ τις προάλλες. Μια μέρα από αυτές, είπα θα περάσω κι εγώ από το σπίτι του θείου τους.

σ.τ.λεμ.: Στην παραπάνω ιστορία, το μόνο που έχω αλλάξει είναι το παρατσούκλι του θείου.